Hu, bijna tien jaar later, moeten we ons echter wel afvragen; "Zijn we nog zo rijk? Uit de gegevens die mij door diverse leden verstrekt zijn en uit eigen waarnemingen valt, met enige reserve, wel te kon- kluderen dat de rugstreeppad, de gewone pad en de bruine kikker als algemene soorten kunnen worden aangemerkt. Hier van schijnt de rugstreeppad verreweg de meest algemene en meest versprei de soort te zijn. Dit wordt met voorzichtigheid beweerd, omdat de rugstreeppad misschien wel de meest opval lende soort is. Zij zijn niet zo zeer aan een bepaalde paar- plaats gebonden en op die plaat sen laten koren van mannetjes zo luid hun ra telende stem ho ren, dat men zich wel bewust moet worden van hun aanwezig heid. In de zomer van 1972 waren dergelijke koren volop te horen in Zierikzee, vooral bij de Rijksweg in de wijk Malta. Regelmatig kreeg ik dan ook te horen dat er in Malta ver schrikkelijk veel "kikkers" zaten. Het geluid valt op omdat "bij de rugstreeppad zogenaamde kwaakblazan als klankbodem fungeren, waardoor het geluid zodanig versterkt wordt, dat het tot op 1 kilometer af stand te horen is. De gewone pad heeft - deze kwaakblazen niet en zijn paringsroep reikt dan ook nauwe- lijks tot op 150 ra. Een soortgelijk ver- 31/73

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1973 | | pagina 33