Het verhaal speelt zich af in de bakkerij van Potappel
in de Poststraat, de schoonouders van de auteur
(foto GASD ZS 1387)
fiets, enkele kilometers buiten Zierikzee opge
haald bij een bekende melkveehouder. Voor het
gebruik in het gezin had een plaatselijke melk
boer die altijd keurig op tijd voor de bakkerij ver
scheen met zijn kar, getrokken door een prach
tige, lieve hit, de gunst, zoals dat vroeger werd
verwoord. Al gebeurde het tijdens de bezorging
van de melk wel eens dat de hit de straat wat
verontreinigde met zijn fecaliën en ochtendwa
ter. En het was zo een deftige stoep, voor het
stadhuis. Maar enfin, deze dag begon dus
gedenkwaardig. De vrouw des huizes en van
zelfsprekend de chef van de winkel, was jarig, er
moest dus wat vroeger worden gestart, wat
vlugger worden gewerkt, zodat het gehele gezin
tijd had om 's morgens de jarige toe te zingen en
's avonds acte de présence te geven bij het
bezoek van de familie. En het zou de hele lange
duur een merkwaardige dag blijven. Voor deze
ene keer werd er geen melk voor de bakkerij
gehaald maar een dag van tevoren bezorgd, dit
in verband met de benodigde hoeveelheid voor
de genoemde 'bestelling van formaat'. Zoals
gezegd, het was een mooie morgen en de dag
beloofde warm te worden. De dagverse grond
stoffen moesten zorgvuldig en koel worden
bewaard. Zo hing de bus met melk sinds gister
avond aan een touw in de regenbak. De koelte
van de natuur en het kostte niets! Technische
ontwikkelingen in de bakkerijwereld hadden nog
niet zo expliciet hun intrede gedaan dat er al een
andere voorziening was om voedsel te bewaren.
Sommige particulieren hanteerden het vliegen
kaste. Meestal een kastje of een uitsparing
onder het aanrecht met een deurtje van horren
gaas. En zoals al opgemerkt: was er al appara
tuur aangeboden op dit terrein, de aanschafkos
ten deden vele middenstanders zich achter de
oren krabben en er om die redenen van afzien.
Maar goed, alles ging zoals het moest gaan, din
gen gebeurden of gebeurden niet en men vond
dat alles wat goed moest gaan ook goed ging.
De structuur van de dag ging zijn gekende gang,
moeder was toegezongen en iedereen in het
gezin zocht zijn arbeidsplaats op, hetzij in de
bakkerij, de winkel, hetzij achter het aanrecht.
De wet van Murphy kende men nog niet: je kan
vele dingen op vele manieren doen, maar vaak
kiezen mensen de meest risicovolle. Het zou niet
lang meer duren voor de betekenis ervan bij het
gezin doordrong. In de bakkerij was het zover
gekomen dat de melk moest worden toege
voegd aan het productieproces. De regenbak
werd geopend en een ramp werd zichtbaar. Het
touw aan de melkbus was gebroken. Er vertoon
de zich een zee van melk verdund met water, of
een zee van regenwater, verdund met melk.
Al naar ge het neemt. Zo werd het dus een merk
waardige dag die makkelijk te onthouden was.
Een verjaardag, een warmterecord en op het
eind van de dag een leeg gepompte regenbak.
De verjaardagsvisite kreeg niet precies de aan
dacht die men in die kringen gewoon was te
geven, hoewel het niet ontbrak aan gesprekstof.
De koetjes en kalfjes, de nieuwe jurk van de
buurvrouw, de politiek, ze werden deze keer
begrijpelijk met rust gelaten. De andere dag volg
de een gesprek met de bank over de aanschaf
van een deugdelijke koel- en vriesinstallatie.
13
