Een bakker werkzaam in zijn bakkerij. Bakkersgilde van Enkhuizen, voorzijde van de zilveren gildepenning van Cornel is Heineman, 1750. (Foto collectie Rijksmuseum Amsterdam, objectnr. NG-VG-7-661) arbeiders tot wanhoop. De Oosterlandse winke liers merken daar regelmatig de gevolgen van doordat arbeiders, hun voornaamste afnemers, niet langer contant kunnen betalen. Er wordt zelfs gesproken over bankroeten. Onder die omstandigheden besluiten Adriaan van Klinken, Leendert Uijl, Cornelis Hogerland en Anthoni Meermans, alle vier inwoners en winkeliers in de hoge heerlijkheid Oosterland, om een plan ten uitvoer te brengen. Om te voorkomen dat het aanbod op de lokale markt groter wordt, waar door verwacht mag worden dat de prijzen voor levensmiddelen zullen dalen, verenigen zij zich in een confrérie. Deze confrérie heeft als doel er voor te zorgen dat vanaf 1772 niet meer dan vier winkeliers in de ambachtsheerlijkheid gevestigd mogen zijn. Aanvankelijk waren er in Oosterland vijf winkeliers, maar doordat Elisabeth Kloet is overleden is er een plaats vrijgekomen in het Oosterlandse winkelbestand.3 Om dit plan daad werkelijk te kunnen realiseren is er toestemming nodig van ambachtsheer Johan Steengracht.4 Per zogenaamd 'request' of verzoekschrift vra gen zij hem om toestemming tot beperking van het aantal winkels. Om eventuele twijfel aan de kant van Steengracht weg te nemen stellen zij hem tevens voor om de jaarlijkse 'recognitie' of erkenning die de ambachtsheer van de vijfde winkeliersplek ontving, voortaan gezamenlijk te betalen. Omdat desgevraagd ook de baljuw en schepenen van Oosterland geen bezwaren heb ben tegen het voorstel van de vier winkeliers gaat ambachtsheer Steengracht akkoord. De winkeliers, waaronder bakkersbaas Meermans, zijn verzekerd van hun klandizie en inkomsten. Anthoni Meermans: bakker en voorzanger Anthoni Meermans is geboren te Oosterland 16 oktober 1747 en aldaar getrouwd op 11 mei 1769 met Cornelia van der Dussen.5 Meermans is naast bakker ook kerkelijk actief. In de periode 1774- 1776 wordt hij vermeld als diaken en vanaf 1778 is hij als voorzanger verbonden aan de kerk.6 Of het bakkersbedrijf van Meermans in Ooster land succesvol was, is gezien de algehele econo mische malaise maar zeer de vraag. Anthoni besluit in 1786 om zijn winkel te verkopen aan Sara Uil en zich met zijn gezin in Zierikzee te ves tigen. Met die verkoop is ook het recht op win- kelhouden overgegaan op Uil. Het lijkt om een definitieve verhuizing te gaan want Meermans verwerft op 2 maart 1786 voor zichzelf en zijn kinderen het Zierikzeese poorterschap en op 9 april van datzelfde jaar worden hij en zijn vrouw als lidmaten ingeschreven in de registers van de Nederlands Hervormde Kerk.7 Naar alle waar schijnlijkheid vestigt hij zichzelf en zijn bakkers bedrijf in de Meelstraat want dat is de verwijzing die we tegen komen in diezelfde registers. Toch lijkt het hart van Meermans niet te liggen bij dat bakkersbedrijf als hij in 1787 tevergeefs solli citeert naar de functie van ondermeester in Noordgouwe.8 Zijn kwaliteiten als voorzanger worden wel erkend want in Zierikzee is hij in de jaren 1787-1788 (waarnemend)voorzanger in de Grote Kerk en in 1791 in de Kleine Kerk.9 Handtekening van Anthoni Meermans onderzijn brief van 3 juni 1789 aan ambachsheer Nicolaas Steengracht (Nationaal Archief, Familiearchief Steengracht, inv. nr. 805foto collectie auteur) 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2016 | | pagina 13