Een amateuristische voorganger van radio-omroep Schouwen-Duiveland Rinus van Langeraad KAzn. in de jaren vijftig van de twintigste eeuw waren radio en televisie nog magische instellingen. De Nederlandse radio bestond uit Hilversum 1 en Hilversum 2. Er waren nog geen regionale, plaatselijke of commerciële zenders. Voor lief hebbers van populaire muziek waren er de Nederlandstalige uitzendingen van Radio Luxemburg en voor degenen die iets moderners wilden was er de afn (American Forces Network), de radiozender van de Amerikaanse troepen in Duitsland. De televisie stond nog in de kinder schoenen. De eerste tv op Schouwen-Duiveland werd, als ik me goed herinner, begin jaren vijftig geïnstalleerd in het café Even Buiten (wie heeft die prachtige naam ooit veranderd in Pleisterplaats Oosterland?) van de familie Mol, 'even buiten' de bebouwde kom van het Duivelandse dorp. Met name de jeugd van Nederland was gefasci neerd door de mogelijkheden die deze draadlo ze communicatie bood. Dat had de avro en met name het hoofd van de jeugduitzendingen van die omroep, Herman Broekhuizen, goed aange voeld. Op 1 oktober 1953 richtte zij als jeugdaf deling de Miniatuur Jeugd Omroep Nederland op, kortweg Minjon. Nederland werd in plaatse lijke afdelingen verdeeld, die hun eigen radio programma's maakten. Deze werden ter beoor deling opgestuurd naar Hilversum en bij goed keuring konden de medewerkers aan het pro gramma naar het radiodorp komen. Daar maak te men dan in het voormalige AVRO-complex aan de 's-Gravelandseweg 52 onder professionele begeleiding de definitieve opname van het pro gramma. In de week daaropvolgend kwam dan de uitzending via een van de twee Hilversumse zenders onder de titel Op De Jonge Golf. in de loop van 1954 werd Piet Kaashoek als medewerker van het Kadaster vanuit Rotterdam overgeplaatst naar Zierikzee. Naast zijn werk zaamheden voor de juist gestarte herverkave ling van het eiland wilde hij ook graag zijn in Rotterdam opgedane ervaringen met Minjon op Schouwen-Duiveland in praktijk brengen. Hij informeerde bij de avro naar Minjon-belang- stellenden van het eiland. Die bleken er te zijn en met hen werd ook op Schouwen-Duiveland een Minjon-afdeling opgericht. Uit die belang stellenden ontstond een harde kern die tijdens wekelijkse bijeenkomsten met behulp van een krakkemikkige bandrecorder probeerde radio programmaatjes te maken. Dat lukte: een twee tal cabaretprogramma's met als titels Regen en Jonge mensen en liefde konden de toets der kritiek doorstaan. De medewerkers reisden op een zaterdag af naar Hilversum en sliepen daar bij Hilversumse Minjon-leden. Op zondag werd in de AVRO-studio de opname gemaakt, de reis kosten werden door de omroep uitbetaald en op zondagavond keerden ze voldaan terug naar het eiland. De zierikzeesche Nieuwsbode wijdde een artikel aan de komende uitzending en plaatste achteraf een recensie. Het was allemaal net echt. Een documentaire over Slot Moermond in het kader van een serie Kastelen in Nood, waaraan de voormalige stads archivaris van Zierikzee Piet van Beveren zijn medewerking verleende, kwam niet verder dan een draaiboek. Op het moment van de echte opname bleek dat de bandrecorder het had begeven. De Schouwen-Duivelandse Minjon'ers beperk ten hun gezamenlijke activiteiten niet alleen tot het radiootje spelen. Ze vormden een vrien denclub, die bijvoorbeeld ook ieder jaar met Pinksteren zijn tenten opsloeg bij kampeerboer derij Blom op Westenschouwen. Na enkele jaren verdwenen de leden van de vaste kern naar elders. Waarschijnlijk mede daardoor is de afdeling Schouwen-Duiveland langzaam maar zeker aan zijn einde gekomen. Maar veel goede herinneringen aan deze zeer amateuristische voorganger van de in 1995 opgerichte Radio-Omroep Schouwen-Duiveland zijn gebleven. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2014 | | pagina 20