'Vaak vechten tegen de bierkaai' gewoon economische motieven die de plannen bepalen! De wethouders komen niet meer uit de landbouw, maar uit de recreatiesector. Speelt dat ook mee? Ten slotte pleit ik voor meer samenwerking met de Natuur- en Vogelwacht Schouwen-Duiveland, op kennisgebied én op het gebied van de planologische ontwikkelingen. Maak eens een Kroniek met stad, landschap en natuur. Schuw de actuele thema's niet, zoals de versplintering van het politieke landschap of de veranderingen in de bevolking. Hugo Doeleman In het Mededelingenblad 27 (december 1976) worden zo'n zestig nieuwe leden genoemd! Ik was daar een van, toen nog woonachtig in Heiloo. Mijn belangstelling voor genealogie en de geschiedenis van Dreischor in het bijzonder was de aanleiding om lid te worden van Stad en Lande. Ook zal een reden geweest zijn dat toen de eerste Kroniek het levenslicht zag. Er was op dat moment geen plan om in Zeeland te gaan wonen. Maar een goed jaar later verhuisden wij naar Dreischor. Vanaf toen werd ik een actief lid. Het was even wennen in Mondragon waar de ledenvergaderingen werden gehouden. Veel grij ze haren en vaak een wat langdradige vergade ring. Maar de lezingen waren interessant. Met Johan van Sloten begonnen we kleine monumen ten te fotograferen en te beschrijven. Enkele dor pen werden geïnventariseerd, maar al snel bleek dat het moeilijk was mensen te vinden die mee wilden doen. Het werk is nooit afgemaakt. Later werd mij gevraagd om penningmeester te worden. Met mijn financiële achtergrond wilde ik mij graag inzetten Voorzitter Het lukte toen niet om een voorzitter te vinden. Voor één jaar zou ik die functie gaan vervullen, maar het werden meerdere jaren. Het was een plezierige tijd. Grote betrokkenheid bij de bestuurs- en commissieleden. In die jaren waren gemeentebestuurders vaak op vergade ringen aanwezig en waren de lijnen kort. Die betrokkenheid verdween toen Schouwen- Duiveland één gemeente werd. Het was ook de tijd dat Stad en Lande zich sterk verzette tegen de locatiekeuze voor het nieuw te bouwen gemeentehuis. Een heftige strijd werd gevoerd, Stad en Lande verloor. Nog altijd heel jammer! vlammend protest Theo Voorzaat, Eig. H. Doeleman Theo Voorzaat uit Dreischor heeft het prachtig verbeeld. Het heeft mij altijd verbaasd dat de nieuwe gemeente toen geen monumentenbeleid ont wikkelde. Steeds andere ambtenaren en wet houders waren daar debet aan. Ook heeft Stad en Lande veel strijd moeten voeren om het landschappelijk schoon te behouden. Vaak was het vechten tegen de bierkaai. In die tijd was het gemeentelijk apparaat bezig een kwaliteits inhaalslag te maken. Langzaam werd het beter. Later, toen ik voorzitter was van de monumen tencommissie, hebben we ons ingezet om de geschenkwoningen te inventariseren met het doel een enkele te doen aanwijzen als gemeen telijk monument. Er was geen beleid bij de gemeente, dus weer een gemiste kans. Gelukkig is het elders wel gelukt. Onze acties kregen bij 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2014 | | pagina 12