Deze Romeinse godin belichaamt het wisselvallig
lot der mensheid. In het christendom werd de wis
pelturige geluksgodin gezien als uitdrukking van
de ondoorgrondelijke goddelijke voorzienigheid.
Haar naaktheid staat symbool voor de ongrijp
baarheid van het lot of fortuin en haar plaats op
een bol of rad maakt een wankel evenwicht dui
delijk. De mens is afhankelijk en heeft weinig
invloed op zijn lot. Fortuna is nu een symbool dat
ons uitgelegd moet worden, maar in die tijd
begrepen de meeste mensen het wel.
Een prachtig interieur
Ook in Brouwershaven daalden zijn milde gaven
neer. Daar schonk De Krijger de kerkelijke
gemeente tweeduizend gulden, met de expliciete
vermelding dat deze bestemd was om de inrich
ting van de kerk te verfraaien.
Men liet er een mooie, in rococostijl uitgevoerde
kansel met trap, voorlezersbank en koorhek van
eerste klas eikenhout van maken. Aan het klank
bord werd de naam van de gever bevestigd en
daar boven prijkte het familiewapen van De
Krijger, compleet met helmteken.
Tegenwoordig is alleen de naam nog te lezen, het
krijgertje is hoogstwaarschijnlijk verwijderd tijdens
de Franse overheersing, toen onder het motto
'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' geslachtswa
pens werden gezien als uitingen van ongelijkheid.
Het blote vrouwenfiguurtje bleef nog staan. Maar
in de loop van de negentiende eeuw werden onze
voorouders steeds preutser en ging men zich
ergeren aan die blote dame waar de gemeente
twee maal per zondag tegenaan keek. Deze zou
de gedachten maar afleiden. Het moest weg, daar
was men het over eens. Er werd een verzoek
ingediend bij de classis. De afloop is te lezen in de
kerkenraadsnotulen van 19 oktober 1817:
Het bestuur gaat accoord met de predikanten en
kerkvisitatoren inzake het beeldje van het Fortuin
aan de preekstoel. Verzocht wordt het bewuste
fortuintje als geheel onvoegzaam voor de heilige
Het interieur van de Sint Nicolaaskerk (fotocollectie auteur)
14