Deze Romeinse godin belichaamt het wisselvallig lot der mensheid. In het christendom werd de wis pelturige geluksgodin gezien als uitdrukking van de ondoorgrondelijke goddelijke voorzienigheid. Haar naaktheid staat symbool voor de ongrijp baarheid van het lot of fortuin en haar plaats op een bol of rad maakt een wankel evenwicht dui delijk. De mens is afhankelijk en heeft weinig invloed op zijn lot. Fortuna is nu een symbool dat ons uitgelegd moet worden, maar in die tijd begrepen de meeste mensen het wel. Een prachtig interieur Ook in Brouwershaven daalden zijn milde gaven neer. Daar schonk De Krijger de kerkelijke gemeente tweeduizend gulden, met de expliciete vermelding dat deze bestemd was om de inrich ting van de kerk te verfraaien. Men liet er een mooie, in rococostijl uitgevoerde kansel met trap, voorlezersbank en koorhek van eerste klas eikenhout van maken. Aan het klank bord werd de naam van de gever bevestigd en daar boven prijkte het familiewapen van De Krijger, compleet met helmteken. Tegenwoordig is alleen de naam nog te lezen, het krijgertje is hoogstwaarschijnlijk verwijderd tijdens de Franse overheersing, toen onder het motto 'Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap' geslachtswa pens werden gezien als uitingen van ongelijkheid. Het blote vrouwenfiguurtje bleef nog staan. Maar in de loop van de negentiende eeuw werden onze voorouders steeds preutser en ging men zich ergeren aan die blote dame waar de gemeente twee maal per zondag tegenaan keek. Deze zou de gedachten maar afleiden. Het moest weg, daar was men het over eens. Er werd een verzoek ingediend bij de classis. De afloop is te lezen in de kerkenraadsnotulen van 19 oktober 1817: Het bestuur gaat accoord met de predikanten en kerkvisitatoren inzake het beeldje van het Fortuin aan de preekstoel. Verzocht wordt het bewuste fortuintje als geheel onvoegzaam voor de heilige Het interieur van de Sint Nicolaaskerk (fotocollectie auteur) 14

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2012 | | pagina 16