STREEKDRACHTENVERENIGING DE ARKE EN DE MONUMENTENDAG Bep Quant, fotografie Wim Mol. De Arke is geen boot, maar de naam van de Schouwen-Duivelandse streekdrachtenvereniging. Ze telt ruim 100 leden, van wie het merendeel een streekdracht in bezit heeft uit Zeeland of Zuid- Holland. Elk jaar worden er twee ledenvergaderin gen gehouden plus een jaarvergadering, waar de leden in dracht naar toe komen. Zoals in vroeger tijd in de arke, het hoger gelegen deel van een boerderij, bij dreigende wateroverlast de kostbaar heden werden bewaard, zo proberen de leden van De Arke de drachten en sieraden uit vroeger tijd te bewaren en in stand te houden. Maar ook anderen mogen meegenieten van de meestal authentieke kleding en sieraden. Dit jaar hebben we ons verscheidene malen gepresen teerd: in Goes bijvoorbeeld tijdens de Nostal gische dag, op diverse podia in de binnenstad, maar ook in het Historisch Museum de Bevelanden, op de Serooskerksedag, de Burgh- sedag, de Zierikzeese dagen, de Havendag en de Monumentendag. Tijdens de wintermaanden zijn we vaak te gast in verzorgings- en verpleegtehui zen, bij verenigingen, serviceclubs, familiebijeen komsten en natuurlijk bij de Zonnebloem op de Henri Dunant. Telkens weer zijn de mensen verrast als ze zien hoe mooi de drachten zijn en vernemen wat deze ons te vertellen hebben. Want je kunt aan de dracht zien of iemand rijk of arm is, getrouwd of ongetrouwd, rooms of protestant, in rouw of op z'n zondags, in werkkleding of middagdracht. Rond 1850 was de dracht voor de vrouwen kleurig. Voor de mannen iets minder, maar later ging zwart in het algemeen de boventoon voeren. De leden van De Arke zetten zich in om de drach ten -ook wat betreft de onderkleding- zo authen tiek mogelijk te tonen. Dit heeft soms onverwach te consequenties: de dames mogen bijvoorbeeld geen make-up gebruiken. Ook hebben ze heel veel tijd nodig om zich aan te kleden. Klittenband en rit sen zijn taboe, alles wordt gespeld en gestrikt. Het is dus steeds vroeg uit de veren! Lenie Blom en Bep Quant zijn goed gemutst, fotograaf W. Mol. 20

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2009 | | pagina 22