ODE AAN SCHOUWEN VERSVOETEN [Mededelingenblad van Stad en Lande van Schouwen-Duiveland, nummer 92, juli 1998] Ter nagedachtenis aan onze goede vriend Ad Leydek Dae waer de branding van de Noordzee een zilveren rand weeft om het mooiste kleed van m'n eiland, zijn strand in z'n dunen. Wae de wind z'n eeuwig lied ziengt deu de toppen van de dennen en de zonne bie 't zienken een gouwe loaper over de zee leit, in den emel verft mit de mooiste kleuren. Dae waer in bedempte flonkering de duunplasjes legge te praelen as in het zachte maenlicht in der kristallen wand weerspiegelt. Dae waer de meeuwen in sierlijk lijnenspel as zilveren veugels tegen den blauwen emel oplekke in de zunne, het leven doe staele mit aoles wat groeit in bloeit. s, die op 27 juni 1995 overleed. Dae waer de troste Schouwse wolkenstoeten Op de reize naer onbekende verten van d'r kleurenriekdom meedele an de jubelende landouwen. Dae waer het machtige geluud van de sturm opklienkt, as de strijd ontbrand tussen zee in land, de donder verecho't over de zee in de bliksem in vierige slangen langs het zwerk jaegt. Dae is het waer het lied van de natuur opruust uut oneindige verten in anzwelt tot een machtige symfonie die de glorie van m'n Schouwen in z'n draegt. OP EEN RAAF - over Bruinisse Een raaf, gevestigd te Bruinisse bleef lang nog in het ongewisse omtrent hetgeen hij had vernomen en waarom hij naar Bru wou komen Maar toen hij 't wist ging hij terstond daar naar de Klokkendieven bond Al stal hij zilver en ook goud, hij zei: "ik ben van hetzelfde hout, ik zeg, al stal ik ook een riks, ik kom van Bru, ik weet van niks OP EEN HOND - over Zierikzee Een hond verbleef te Zierikzee En bleef daar lang, het viel hem mee. "Want", zei hij, "bij die Stoepenschieters, Voel ik mij thuis, het is hier mieters. Houtsnede, afkomstig uit: Oeuvres completes de Button, Bruxelles 1836. 20

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2009 | | pagina 22