Een groep Hongaren gefotografeerd in haar kamp te Bruinisse, tegenwoordig jeugdherberg
De Stoofpotder (coll. P. Noordermeer te Dreischor)
met vrienden vertrok ze 13 november lopend uit
Boedapest. Gevaarlijk, want er werd op de stroom
vluchtelingen geschoten. Het gezelschap liep
anderhalve dag door bossen, waadde door een
rivier en beekjes, en kwamen vermoeid doch
gezond in Oostenrijk aan. Na vier dagen verblijf
werden ze op transport gesteld naar Nederland.
Ontspanningsmogelijkheden
De vluchtelingen waren dankbaar voor alles wat
Nederland en de Nederlanders voor hen deden. Ze
hadden het naar hun zin in het kamp. Alleen ver
veelde men zich. Gelukkig was er in het dorp een
bioscoop. Wim Bom (van het gelijknamige hotel
restaurant) draaide in het aangrenzende pand
'Tavenu', op zaterdagavond een film. De eerstvol
gende filmavond kwamen ze in drommen naar de
bioscoop. Men draaide een Deense film over het
verzet in de Tweede Wereldoorlog. Dat sprak de
Hongaren aan. Van den Berge jr. van 'Foto Berge',
was operator en controleerde de kaartjes. Op een
gegeven moment was de zaal vol, maar de bezoe
kers liepen maar door naar binnen. Hij ging breed
uit in de deuropening staan, maar dat hielp niets,
hij werd compleet onder de voet gelopen! Het was
duidelijk dat de vluchtelingen iets te doen moesten
hebben. Begin december werd in de koffiekamer
van het Huis van Nassau een vergadering gehou
den met vertegenwoordigers van diverse vrou
wenverenigingen, onder leiding van de Zierikzeese
burgemeestersvrouw L. A. Dijckmeester-de Brauw.
Ook was er een vertegenwoordigster van de
Provinciale Raad voor Vluchtelingen aanwezig. Er
werd een hulpcomité ingesteld, die als taak had
voor ontspanning te zorgen, maar in de praktijk
zich ook bezig zou gaan houden met het oplossen
van zeer diverse problemen. Mevrouw M. J.
Keunin-lstha werd als secretaresse benoemd. Men
organiseerde een collecte om de benodigde fond
sen te financieren. Uit de gedachte dat veel
Hongaren muzikaal zijn, ontstond het idee om de
bevolking te vragen muziekinstrumenten af te
staan, zodat er een bandje gevormd kon worden.
Beide acties hadden succes. Toch moest men zui
nig aan doen met de beschikbare gelden, want er
was sprake van een nieuwe groep vluchtelingen,
die in Oosterland en Zierikzee zouden worden
ondergebracht. Behalve muziekavonden werden
er ook sport- en filmavonden georganiseerd. Ook
andere instanties dachten aan de vluchtelingen.
Zo kwam de beroemde pianist Willem Andriessen
voor de Zeeuwse Volksuniversiteit naar Zierikzee
7