VAN DE REDACTIE
VAN HET BESTUUR
De bouwwerkzaamheden op het stuk grond
waarop het nieuwe gemeentehuis van
Schouwen-Duiveland moet komen te staan, zijn
bij verschijning van dit novembernummer van
het Mededelingenblad Stad en Lande in volle
gang. Het lijkt buiten kijf te zijn dat verreweg de
meeste Stad en Lande-leden zich bitter teleurge
steld voelen over het feit dat het gebouw er toch
zal komen. Wat voor de redactie aanleiding
vormde tot de overweging om in dit nummer
een 'zwarte bladzijde' op te nemen. Maar omdat
een dergelijke ongewoonheid in ons blad evenals
het te verrijzen gemeentehuis een sterk ontsie
rend effect heeft, werd besloten om dit niet te
doen.
In het novembernummer treft u onder meer aan
het 'in memoriam' van de uit Friesland afkomsti
ge landbouwkundig ingenieur S.F. Kuipers, die
veel belangstelling voor de geschiedenis van de
streek heeft getoond. Meerdere publicaties zijn
hiervan de tastbare resultaten. Verder zijn opge
nomen artikelen over buitenplaats en boerderij
Kraayenstein in Burgh-Haamstede en de ouder
dom van de Zierikzeese Nobelpoort.
Meerdere personen werken al aan een artikel
voor het 100ste Mededelingenblad: het feest
nummer met als thema 'Leven in en rondom de
huizen van Schouwen-Duiveland' (over families,
beroepen en woonhuizen). Het streven van de
redactie is om het 100ste nummer te vullen met
bijdragen over de verspreid in de streek liggende
dorpen en steden.
De teerling is geworpen. De gemeente
Schouwen-Duiveland krijgt een nieuw, groot en
representatief gemeentehuis op een plek die tot
voor kort nog een agrarische bestemming had.
De twee vriendelijke boerderijtjes zijn gesloopt
en de vruchtbare teelaarde is afgegraven. Er
komt een titanium gebouw te staan van zes ver
diepingen hoog, met een plat dak. Eindelijk iets
moderns, zullen sommigen zeggen. Schouwen
moet laten zien dat het de vooruitgang aandurft
en meegaat met zijn tijd; dat het gebouw ver
uitsteekt boven normale bouwhoogte in en om
Zierikzee is juist goed, want de eenentwintigste
eeuw mag zich toch ook wel eens laten gelden?
Wij als bestuur van Stad en Lande denken daar
over anders. Dit gebouw had nooit op die plaats
mogen komen en het is de vraag of het wel op
één andere plaats in de gemeente zou hebben
gepast.
Helaas heeft het geen zin daarover nog verder te
discussiëren. De gemeenteraad heeft zijn defini
tief fiat eraan gegeven. Hij is er mede schuldig
aan dat het zover is gekomen. De leden hebben
het college als makke schapen gevolgd.
Misschien hebben ze soms wat tegengesputterd,
maar telkens gaf de vrees af te wijken van de
door wethouder Veerhoek slim bevochten
consensus weer de doorslag. Wie durft er in de
raad nog wél zijn stem te verheffen als het gaat
om behoud van historisch erfgoed? De
Vereniging heeft dat wel gedaan, maar in een te
laat stadium waardoor ze zich op een kritiek
moment door de wethouder heeft laten overha
len haar verzet te staken. De gemeenteraad had
al gekozen en wij wilden ons niet kwetsbaar
maken voor de beschuldiging oorzaak te zijn van
aanzienlijke kostenstijgingen. Daarbij kwam dat
vanuit de bevolking op dat moment nauwelijks
enige kritiek viel te horen. Die is pas later, na
de totstandkoming van de bestemmingsplan
wijziging, op gang gekomen. De gemeenteraad
zat toen al in de tang van zijn eigen, unanieme
besluiten en het bestuur kon alleen zijn onvrede
1
