functies hadden vervuld. Zo werden wij in de
adelstand verheven."
In 1862 kocht zijn betovergrootvader, jonkheer
M. W. H. de Jonge uit Zierikzee. de buiten
plaats 'Mon Plaisir' in Schuddebeurs uit de na
latenschap van een tante. De buitenplaats was
oorspronkelijk een boerderij en dateert uit de
16e eeuw. De eigenaren van de buitenplaatsen
in Schuddebeurs woonden veelal in Zierikzee.
Het dagelijks werk werd door een pachter ver
richt. Een deel van het huis deed dienst als ont
vangstruimte voor de eigenaar.
De enige dochter van jonkheer De Jonge trouw
de met Jhr. mr. J. W. D. Schuurbeque Boeye,
wethouder van Zierikzee en rechter aan de
rechtbank aldaar. Uit dit huwelijk werden twee
dochters geboren. De oudste werd de grootmoe
der van de huidige bewoner van 'Mon Plaisir'.
David Schorer studeerde rechten. Al op jonge
leeftijd werd hij gefascineerd door het Midden-
Oosten. In zijn gymnasiumtijd nam hij
Hebreeuwse les en naast zijn rechtenstudie
studeerde hij Arabisch. Na zijn doctoraal exa
men volgde hij de cursus voor de Buitenlandse
Dienst. De vereiste vakken daartoe waren:
Internationaal Recht, politieke geschiedenis,
economie, twee moderne talen en een derde taal
naar keuze. Als derde taal koos hij het
Arabisch. In 1952 deed hij attaché-examen.
Zijn eerste standplaats was Beiroet. Later
woonde het echtpaar in Damascus en Monrovia
(Liberia). Eind zestiger jaren werkte hij vier
jaar bij de NAVO in Brussel, als eerste secreta
ris. In 1971 vertrok hij als tijdelijk zaakgelastig
de naar Koeweit. Juist ten tijde van de oliecrisis
in 1973, vertegenwoordigde hij daar ons land.
Naar aanleiding van het spotliedje 'Kiele kiele
Koeweit', dat hier populair was, had hij heel
wat uit te leggen aan de regering van het
Emiraat. „Tenslotte konden ze er ook wel om
lachen," vertelt hij. „Arabieren zijn gesteld op
goede persoonlijke omgangsvormen en zeer ge
voelig. Je moet daarom heel zorgvuldig met hen
omgaan. Ondanks onze sympathie voor Israël
heeft Nederland nog steeds een goed imago in
de Arabische landen." Rome, Den Haag en
Miinchen waren achtereenvolgens zijn verdere
standplaatsen. Van 1988 tot 1993 was hij am
bassadeur in Marokko.
Zijn overgrootmoeder, bekend als 'de dame met
het koetsje' was de laatste bewoonster van
'Mon Plaisir'. In 1949 werd het huis verkocht
aan Staatsbosbeheer, onder het beding, dat het
huis bij haar leven niet afgebroken zou worden
en dat ze er een woonrecht zou behouden.
„Later werd het huis op de monumentenlijst ge
plaatst en mocht het niet meer afgebroken wor
den. Het huis was flink beschadigd," aldus de
heer Schorer. „De bezetters lieten er aan de
vooravond van de capitulatie een brandkast ont
ploffen. waardoor een deel van het huis aan de
binnenkant zwaar werd beschadigd." In het
laatste jaar van de oorlog werd de
Noordgouwse polder waarin 'Mon Plaisir' ligt,
onder water gezet. Daardoor werd het eeuwen
oude parkbos volledig verwoest. Na de oorlog
werd een deel van het huis bewoond door de fa
milie S. Moelijker en zorgde Staatsbosbeheer
voor de aanplant van een nieuw bos.
Zijn vader voelde er niets voor nog iets aan het
huis te doen, maar voor David Schorer leefde
zijn hele diplomatieke loopbaan lang 'Mon
Plaisir' op de achtergrond. „Ik heb een passie
voor oude huizen en dingen. Ik heb contact ge
zocht met Staatsbosbeheer en in 1971 een erf
pachtcontract op het huis en de tuin afgesloten.
In 1989 hebben we het huis gekocht, met een
stuk bos aan de zuidkant. Voorwaarde van de
erfpacht was, dat het huis in de oude staat zou
worden hersteld. Daarop is de restauratie be
gonnen. Elke zomer een stukje. Daar kwam ik
voor over uit het buitenland. De tuin met de vij
vers zijn gereconstrueerd naar een oude luchtfo
to uit 1936. Stukje bij beetje is er gerenoveerd,
gerepareerd en gerestaureerd. Alles moet zo
veel mogelijk authentiek blijven." Het grootste
deel van het bos rondom de buitenplaats bleef
eigendom van Staatsbosbeheer en is toeganke
lijk voor publiek. Een Nederlandse ambassa
deur in Marokko keerde terug naar zijn
Zeeuwse wortels en ijvert met de Vereniging
Stad en Lande voor het behoud van de cultuur
historische waarde van Schouwen-Duiveland.
Schuddebeurs, 29 januari 1997
B.R.-de R.
19
