van lieve wuufjes ma noe wist 'k nie oe gauw of
'k van dat mooie schepseltje af most komme.
Ka je begriepe, as 't uut kwam watte m'n op die
mooie kaemer an 't uutspoken waere was de
beer los in stonge m'n binne de korste keeren op
straete. Vóda m'n bie de deure van de
kaemer anbeland waere kreeg 'k de gêêst in zei
in m'n beste Frans, dat "t 'r brêêd in zat da m'n
nroat puut - naekend deu de kaemer liep om in
de teile te gaen, za 'k mae zégge. Dat maekte
indruk, in bie de deure angekomme drukte ze
't blad in m'n trillende anden. Toe 'k d'r mooie
liefje t'rug deu de gang zag deine déé'k de
deure ope, in ja 6, 't verwachte tenêêl was in
volle gang. De waosem ad êêl de mooie spiegel
beslóge in van de gouwe lieste drope fiene
droppeltjes nae benéé. 't Blik "Ollanse Móle"
wier in 'n panne waeter an de kook gebrocht.
Even laeter fonkelde de wien in 't mooie
glaswèrrek. Dat was dan oak 't êênige wat
akkerdêêrde mit de omgeviengü 't Suuzen van
't gasje, 't borrelen van 't waeter, 't klonk in
m'n oren as 'n knöópe in de kèrreke. Nae 't
twêêde glas was volgens m'n inoat de maeltied
gerêêd om genuttigd te worren. D'r verscheen
'n soort pannepikker om 't gloeiend - êête blik
uut 't kooknat te tillen. Dat lukte wonderwel.
Noe nog ópe, om van de verborrege êêrlijkhe-
den te kunne genieten. Dae kwam 'n mooie,
zachte andoek van bie de wastaefel van pas in
'n blikopener. De damp was van de spiegel
weggetrokke in 't gasje zweeg, 't kwam aomae
wat minder opstandig over. *k Zag, asof 't 'n
tenêêlstik was aoles goed gebeure. 't Blik stong,
êêt in wel, te pronken op 't taefeltje. In toe
begon de openiengs - operaosie. De blikopener
wier mit 'n forse tette in 't deksel van de
"Ollanse Móle" gejenst in 't diner kon 'n
anvang néme. Temissen, dat dochte m'n. 't Blik
docht dae êêl anders over. Of 't noe te lange ge
kookt ad of meschien bedurreve was. m'n zü 't
nooit wéte. Deu 't gat spoota was 't uut 'n
geijser op IJsland d'inoud mit grööte kracht nae
bóve. M'n moat verbrandde z'n and in wou
frêêd gauw loslaete.
De spiegel zat T onder.'t bangsel; de ramp was
totaol. De smurrie droop langs de mooie pootjes
van de taefel op 't zachte vloerklêêd. Aolle
emden, broeken, andoeken in kranten binne nie
in staet om, neem bevobbeld de spiegel, wï
blienkend te kriegen. 't Was 'n orgie van ellen
de. De lege flesse, 't lege blik, de vuule kranten,
't wier aomae in 't bidet gestaepeld. In de mooie
spiegel zag je allêênig ma schimmen bewége.
As de rieke jongelieng bin 'k êêst ma 's in dat
bad gae lègge. Aol je schuld in ongenoegen on-
derdompele in 't wèrreme sop, in dan ma gauw
die mooie koesse in. Döödmoei van de reize in
de konsternaosie slaepe as 'n os. 't Wakker wor
ren was op z'n eige nie trek 'n lolletje.
't Eeste wa 'k zag in 't draelende ochendlicht
waere de opgesturkelde etensresten in de druk
bewèrrekte lieste van de spiegel, 'n Paer witte
böónen in tomate - sause waere bluuve stéke in
de öög - oltetjes van 'n dik engeltje, die, nae 'k
docht as 'n duuveltje nae m'n loerde, 'k Ebbe
nie vee lef, mó 'k toegéé. Vó mien part waere
m'n zonder eten de deure uutgegae. Vó mien
was 't sprookje êêmae uut. Nêêe De pukkel
wier keurig ingepakt in 'n stuitje laeter zaete
m'n kaffidêêl an 't ochendeten. 'k Droelde m'n
gat uut m'n broek bie de gedachte dat êên of
ander kaemermeisse 't oord van verschrikking
binne zou gae. Tuus gekomme op m'n onderge-
ströömde eiland, 's aevens op bed. tussen m'n
natte nieuwe laekens - dat kwam van de pap
zeie ze - kwaeme aol die weelde - beelden wï
t'rug. Weelde - beelden mit daerom éne 'n rij
mit treurende kaemermeisjes
Ad Leijdekkers
494
