Tongerlo (foto W. F. Sprengelmeijer)
We bezochten er alleen de kerk en om
11.45 uur zouden we die in verband met de
eucharistie-viering moeten verlaten.
In het kleine schip is het wat donker, het
orgel is vóór het grote Westvenster
geplaatst, maar het koor is lang, hoog en
licht. Een van de jonge broeders vertelde in
het koor over het imposante altaar en de
72 prachtig gesneden koorplaatsen en bij
het orgel over de geschiedenis van de
Abdij.Zie foto's blz. 185 (jvs).
Terug op het plein namen we het geheel
nog eens in ons op en langs het kerkhof
terzijde liepen we terug naar de bussen.
Die brachten ons naar de zusterabdij van
Tongerlo. Verbonden hieraan is een
uitgebreid sportcomplex (ook een abdij-
aktivititeit) met een hotel-restaurant en
daar aten we een warme maaltijd:
eenvoudig en lekker.
Om 13.45 uur reden we langs de lange
lindenlaan op de Abdij aan. Verrassend
was het dat de eerste indruk zo verschillend
was van wat we in Averbode hadden
gezien. Minder streng, wat opener en
nederiger?
In de kerk werden we ontvangen door
alweer een jonge kloosterling die ons over
zijn orde vertelde, en over het leven in een
abdij. Openhartig en zonder
terughoudenheid had hij het over de R.K.
kerk die zoveel stromingen en ideeën in
zich verenigt.
In de grote tiendenschuur was een kleine
foto-tentoonstelling over het leven binnen
de muren. Want er zijn veel aktiviteiten.
Van het Laatste Avondmaal van Leonardo
de Vinei bestaan verschillende copieën.
Een van de beste (van ca. 1510) hangt in
Tongerlo, in een prachtig passende
entourage. Onze gids legde uit hoe knap
Da Vinei de gelaatsuitdrukking en de
houding van de apostelen heeft uitgedrukt.
Toen was het tijd om terug te gaan naar
Herentals, voor een consumptie en
wandelingetje vóór de thuisreis. Een en
ander verliep zonder tegenslag en om 18.15
uur waren we terug.
186
