- 114 -
gin van deze eeuw 2 cent, voor een scholekster ei be
taalde men 3 cent.
Zoals het vorige artikel vermeldt, werden in Zeeland
veel lamsoren en "krabbekwaad" (zeekraal) als groente
gebruikt. Op Schouwen-Duiveland en Zuid-Beveland gaf
men de voorkeur aan zeekraal, op Tholen en St. Phi-
lipsland aan lamsoren. Men haalde ze van de schorren,
want daar liep de vloed overheen, waardoor deze sma
kelijker waren dan de planten die binnendijks groeiden
en waar het zeewater niet overheen stroomde. Ook nu
nog gaan ieder voorjaar, ook vanuit Zierikzee, vele ba
len zeekraal en lamsoren naar Rotterdam-zuid, waar
vele bewoners van oorsprong Zeeuwen zijn.
Nu de Zeeuwse eilanden uit hun isolement zijn verlost en
andere eetgewoonten hun intrede deden, verdwenen vele
oude gewoonten. Alleen de echte Zeeuw versmaadt ook
nu nog de regionale producten niet.
J. Schot BWz.
VOLKSVERHALEN VAN SCHOUWEN-DUIVELAND.
Een kenner van Zeeland, Dr. P. J. Meertens, is van me
ning, dat de provincie Zeeland nauwelijks volksverhalen
kent. En op Schouwen-Duiveland lijkt er, blijkens het
Zeeuwsch Sagenboek van het echtpaar Sinninghe, op dit
stuk vrijwel niets te beleven. Het zeemeerminnenver-
haal van Westenschouwen, wat spotnamen van steden en
dorpen, een stuk of wat kroniekverzinsels, daar blijft
het bij. Aardig zijn alleen de beide volkssprookjes uit
Brouwershaven, aan het eind van de vorige eeuw keurig
opgetekend in het Nederlands en toegezonden aan Dr.
Boekenoogen, verzamelaar bij uitstek van het Nederland
se volkseigen.
Een enkele steekproef maakte ons duidelijk, dat er op
Schouwen-Duiveland ook nog in onze tijd volksverhalen
verteld worden. Anekdotes, echt-gebeurde levensverha
len, sagen, misschien ook sprookjes, al dan niet uit boe
ken afkomstig. Dit alles verdient optekening, in de volks
taal van het eiland, want alleen in de volkstaal krijgen
zulke vertelsels kleur en gloed.