i ONS ZEELAND
Weekblad tot Bevordering van Zeeland's Belangen
I evens Officieel Orgaan voor de Zeeuwsche Vereenigingen in Nederland
Eigen meening
Landtochten.
EERSTE JAARGANG
No. 22
26 JUNI 1926
filial
Uitgave en druk van G. W. den Boer, Lange St. Pie-
terstr. F 33, Middelburg. Telef. 150. Postrek. 74988.
Aanvragen omtrent advertentiën in dit Weekblad
richte men tot den Uitgever te Middelburg, of tot den
Heer G. Martius Jr., Tetterodestraat 44, Haarlem.
Stukken, bestemd voor Redactie, te zenden aan den
Uitgever, stukken betreffende de Zeeuwsche Ver
eenigingen aan den Heer M. P. Cornelisse, Colter-
mansstr. 14 rood, Haarlem. - Losse nummers a ƒ0.15
op aanvraag bij den Uitgever. - Abonnementsprijs
1.25 per kwartaal. - Advertentieprijs 0.35 p. regel.
Bij contract lager tarief op aanvraag verkrijgbaar.
Welk een echt-Zeeuwsche gewoonte spreekt er toch
uit dit specifiek Zeeuwsch werkwoord! Welk een schat
van aangename herinneringen roept het wakker, welk
levensgenot doet het ons zelfs na jaren nog bewust-
worden, bewust met een helderheid, als ware het pas
gisteren doorleefd! En toch 't is uit onze school
jeugd, uit onze jongelingsjaren, dat deze herinneringen
dagteekenen; een tijd, die voor velen onzer reeds verre
achter den rug ligt! Dat desniettegenstaande de her
innering nog zoo levendig is, pleit wel zeer sterk vóór
deze in velerlei opzicht gezonde gewoonte.
Gezond, in lichamelijk opzicht!
's Morgens vroeg uit de veeren en dan (voorzien
van welvocrzienen knapzak, waarin een eerbiedwaar
dig aantal boterhammen en eenige hardgekookte eieren
nauwelijks ruimte laten voor een zakje zuurtjes') dan
op stap
Een heelen dag frissche lucht en koesterend zonlicht,
gepaard met flinke lichaamsbeweging. Kan 't beter?
Gezond in opvoedkundigen zin ook!
De behoefte aan lichamelijke inspanning, der jeugd
eigen, kan ten volle worden bevredigd en daarmee
de kans op afdwalingen in zedelijken zin verminderd.
Het landtochten past alzoo volkomen aan bij de
lichamelijke en steunt daardoor de zedelijke op
voeding.
We zouden niet graag beweren, dat het landtochten
ook niet zijn schaduwzijde heeft. De vele afgekraakte
takken van sierheesters, later achteloos op den weg
neergesmeter, de glasscherven op de straten, ze leve
ren het bewijs, dat niet al'en deugdzame jongens zijn.
De vrijheid ontaardt wel eens in losbandigheid en dat
menig dorpeling met de gewoonte van 't landtochten
niet dweept, is daarom begrijpelijk.
Niet zelden ook wordt ruwe taal gebruikt en krakeel
blijft niet altijd achterwege. Maar het meerendeel der
landtochters geniet zijn vrijheid op gepaste wijze.
Vroolijk gebabbel en zang of gefluit klinkt langs de
wegen en fleurt het landschap op.
De padvinderij, die horens en trommen op meer
doeltreffende wijze leerde behandelen dan tot dusver
het geval was, mag op zijn credit boeken, dat het
landtochten niet zelden naar een militaire wandeling
gaat gelijken, waarbij ordelijk in de pas wordt ge
marcheerd.