da ze ok exaahmen hedaen oa en op de St.Petrus Ulo in Vlissienge hezeten oa, viel m'n mongd nog mêêr open van verbaezieng. "Ze konne hin Zeeuws verstae en ze waere nog Katteliek ok!" En dat koa-je hlad nie zie-e!U 't Verbaes m'n noe, da k óóit zó kunne dienke. Mè ja, op Nor-Bevelangd en op Kas in 't biezongder kende je hin kattelieke. Je kende de kattelieke allêên van keaark- diensten op de rahdio en dan zonge zó roar. Jae, en op Kas wiste m'n da t'r een vent was die bie verkieziengen op de KVP (Katholieke Volks Partij) stemde en 't verhahl dee de rongte da t'n ok echt katteliek was hehóóre. Mè die veint was op z'n zachst hezeid een bitje zonderlieng fihuur. In die tied mö'k hedocht da die twi zaeken, zonder lieng en katteliek, mee mekore te maeken oa. Toen a'k 't zeaalfde jaer nae de Kweekschole in Middelburg gieng, wier ik ok wee mee zaeken geconfronteerd wir a'k di voo hin weet De waereld wier echt een êêl stik gróóter voo m'n. En toen a die dammen van 't Deltaplan d'r êênmaahl waere, verangderde op Nor-Bevelangd oalles in een rap tempo: D'r zaete vrimde vissers op je plekje, d'r kwaeme Belhiese natuurliefhebbers in 't Kasse Hat koekeloere, je kon de deure van j'n uus nie mi open laete en zeaalfs je fiets most je op slot hae zette. D'r kwaeme toen ok mêêr vrimde meaansen op 't eilangd weune en d'r kwaeme mêêr vekangsiehangers. Je most toen dus ok wè es netjes' praete, want angders konne ze je nie verstae. En noe nae zó vee jaer kü m'n de belangs een bitje op- maeke van oal die verangderiengen die a 't Deltaplan hebrocht eit. Ik dienke wè da de belangs nae de pozitieve kangt deurslaet. D'r zü mè weinig meaansen weze die a nog zó heïzoleerd zou wille weune as fuuftig jaer helee. Je mó t'r toch nie an dienke da t'r dan êên 's nachs een artan- val kriegt of zó en je kan die nie nae 't ziekenuus brienge. Quah verbindiengen is t'r dus vee mêêr meuhelijk hehóó re. Dah-je voo je weaark nie allêên mi op Nor-Bevelangd was anheweze vink ok een hróót pluspunt. Mè da ongze Nor-Bevelangse tael deu de jongere harde bienae nie mi hesproken óórt, da vink eihelijk best wè jammer. Lau Eikenhout, dialect Kats, Noord-Beveland. 'n Bitje geluk is noait weg 't Oar tied dat jie weer 's wat wint.Dat klienk 'n bitje as 'n verwiet, ma dat voel ik nie zo, oe. Want m'n echtgenoot was degene die de opmerkieng maekten, en die weet as de besten dat 't er mit bepaelde regelmaet brieven kwaemen mit: gefeliciteerd, u heeft..gewonnen! En dat kon van al les weeze. In de loap van de jaeren was de buit best groat. Zo won ik bie 'n bepaeld soart limmenoaede vuuf keer 'n badlae- ken, en toen ik de zesde keêr mee dee, schreven ze trug: jammer, een volgende keer beter! 't Waeren trouwens goeie laekens, ze bin nog steeds in gebruuk nae al die jaeren. Bie de waspoejer won ik oak nog 's 'n professionele tae- feltennistafel, 'n groat ondienk, die ebben ons weggegeve an iemand die meêr ruumte 'ad as ons indertied. En voa m'n ouwers wier d'r 'n slagzin geschreve en toen kon ik die mensen blïee maeke mit 'n kaemer vloerbedekking. Ik mot t'r bie vertelle dat ik winne mit woarden, nie mit ciefers. De staatsloterij is an mien nie besteed. En ik doen a jaeren mit de postcodeloterij mee, en zo af en toe valt 't er dan 'n peperkoeke of schoonheidsmiddel op de matte, ma Gaston, die ei bie ons nog nie angebeld. Ma je weet mar noait, wat nie is, kan nog komme. Dus ik mot 't ebbe van geslachtszinnen', zo staen die uut- stuuksels op pepier bie ons in de fermielje bekend. D'r bestongen vroeger vee meêr meugelukheden om er- regus an mee te doen. Op allerande wikkels van sukke- loaede, pakken pap, of andere levensmidduls kwam d'r om de zo vee tied iets langs waebie ik docht: kom op Je wanna, laet je dichtersbloed weêr's stroame. En dat kwam d'r weê post mit 'n kedobon van vuufentwin- tig gulden. Noe dienk ik 'r weêr an dat ik oak 'n keêr 'n eêle groate pries won. Bie de krante: 'n eêleboel serviesgoed, steên en van glas, alles in achtvoud. De moeite waerd, ons mosten d'r 'n kasse bie koape. Ik kon 't nie berrege! Zodoende was 't nog 'n diere pries. Af en toe wier 'n mens oak wellus opgefokt om mee te doen: leprijs Een wascombinatie! Wat dienk je? Meedoen netuurluk.. en..winne! Ik kreeg m'n pries tuus gestierd: 'n was'andje mit 'n stikje zeêpe! Noe kan 'k dae om lache, ma toen nie, oe. Zulder adden nie gelooge. Ma 't kon nog erger, iemand die ik kenden (omdat die oak altied meedee an wedstrijden) die won 'n keêr as pries: Drie dagen Wenen! Die kreeg 5 kilo juun mit 'n errepel- schellertje! Ie kon wè janke..wenen, dus, dat was oak de grap die d'r achter zat. Noe bin ik nie van de kruuswoardraedsels, dae gae m'n ega speciaal voa an de taefel zitte. Onderscheid mot 'r ommers weeze. Die 'ei oak wellus 'n bon van 500,- gewonne bie 'n meu- belzaek, ma julder begriepen 't a, dae most oak geld bie om dat bangetje te koapen wat ons wilden 'ebbe. Ma lae'k nie klaege, d'r bin mensen die 't in geen van beien 'ebbe, nielj in 't spel en oak nie in de liefde, dat bitje geluk! Jopie Meerman, Tholen. Opstappen bij laag water op" De Katsplaat", de echte naam van" 't Böötje van Noordhoek".

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2020 | | pagina 30