99
Nae't ofsluten van de Greveliengen binne eb in vloewd
vervalle. Op't keiwèrk is t'r gêên mossel mêêr te vindene;
de paelienk in de polder is vertrokke. 't Is allemaele ver-
bie; allêêne de veugels op de slikken die binne d'r nog in
dat klienkt aaltied nog as meziek in m'n öören. Wil ie wel
glaove da 'k dat nog liejver hööre as 'n stik van Bach. De
mêêste Ouddurpers binne niejt zóó muzikaal. Ik dienke
dat d'r binnen die zouwe zégge: "Bach, wie is die veint?"
Ze höóre nog net zóó liejf 'n liester zienge.
't Waere toch wel gezellege winters in diejn tied.
Kossemisse
De Kossemisdaehen lae wee vóó ons. In de waerkers binne
dan vrie.
Mê dit jaer vaole ze nie hunstig uut, zóó wierder vroe-
her praet.
Toen aode je nie voo vee vrieë daehen as noe. Tehenwoor-
dig binnen d'r êêl wat mêêr. Dat kaje hoe maerke vriedags
an de telefoon aje 'n bepaelde instansje moet ao. Dan krie-
je 'n antwoordapperaet: ATV-middag of -dag. Dae óórde
je vroeher nie van. Me leven noe in 'n aoren tied. Hoed of
nie hoed. 't Leven hae deu.
D'n êne stae anders tehenover Kossemisdaehen as d'aoren.
Mê over 't alhemeen nome, óórter êêl wat of slacht.
Koelkoemen, aenen, knienen, tee vee om op te noemen. Je
kan 't aok heslacht kaope.
Helokkig die aolus nog mag ao. Jammer vóó dehene die
atte 't hraeg lustte mê nie mêê mahhe ao. Onhelokkug die
vele die ommekomme van d'n onher. Of toch d'r buuk nie
vol kunnen ete. Wilder moste dae meer bie stille stae. In
dae bedoel ik alleen nie mee diehene die atte d'r zuup- in
vreetdaehen van make, mê aolemaele. M'n ao 't hoed, in
toch óórter nog vee mopperd.
Toch binne d'r nog, buuten eihe schuld, die atte 't nie
brêêd ao. Aje a vee jaeren op 't minimum staet, in je mot
hrote stikken kaope, dan krauw je wellis achter j'n óóren.
Mê van onher nae baede, ister nie mee bie.
Mê aje aol die aerme stumpers ziet, dan bimmen d'r nie
mee klae om onder 'n versierde bóóm mee wat christe-
lukke liedjes te zienhen. Ik ao dae a meer bie stille stae.
Meschien binnen d'r wê die atte mien dit kwaeluk nemen.
Mê dat binnen d'r meesta van eihe poke best. Die zoeke de
buutenkant van 't feestvertóón.
Helokkug binne d'r nog, in dae motte m'n blie om weze,
die atte d'r eihe besonder in deze daehen, inzette vóó d'r
medemaens. Want aok in eihe omheving zitte d'r maensen
in êênzaemheid. In mee sukke daehen óór dat nog meer
beleefd. Want vooral noe, at vroeg de lampe an haet, in
lanhe donker bluuft, binnen da vóó de allêênstaende lange
aevends.
Ik wanse julder aolemaele hezegende daehen toe.
Wullem van Bru, dialect Bruinisse
Het jaér löpt op z'n leste gos
't Is wee a naê verstreken
En dan wor' tr deur vee van oans
Wee achterom 'ekeken
Mè wat verbie is kom nie vrom
En wat a men verpeuterd
Di is noe niks mi an te doen
A kieken mok beteuterd
Me gaên awee oans bessen doen
Preberen aal de daêgen
Van 't nieuwe jaêr, dat a noe komt
Mekaren te verdraêgen.
Aal wat a wenselijk is voe 't
nieuwe jaêr!
Bei Cok t, Kruiningen
Winteraevenden*
Pau Heerschap
Hoe kwamme m'n vroeger de lange winteraevenden deur?
As je naer de foto bie dit stikje kiekt, dienk je vast da m'n
dat deeje mit damme in schaeke. Wat mien betreft in gêên
geval! Vaoder heit wel eprobeerd om mien te lêêre dam
me, mar ik vong d'r hêêlemaele niks an. Soms kwam d'r
'n ome bie uus 'n aeven'ie damme. 't Was vrêêd! 't Zwêêt
paerelende dan op z'n veurhöód in 't érgste was: je mocht
oak niejt praete, want dan kon z'n eige niejt concentrere.
Mêêstal verloor 'n dan nae 'n paer uren staere op dat bord
oak nog. Ik kon m'n eige hêêlemaele niejt concentrere
bie dat soort spelle'ies. Ik hao d'r, geloaf ik, teveel fantasie
Nehalennia winter 2019 nr. 206
order kwam de radio niejt veel an, allêêne voor 't nieuws.
Ik hè 't hier over de jaeren vuuftig van d'n vorigen êêuw.
Mit m'n haon iejtewat maeke vong ik oak leuk, zóóas
figuurzaege of tekene. Zóó'n figuurzaege hao je dan mit
Sinterklaos 'ekrege. Bie de tummerman haelende je dan
restjes triplex. Alderleie figuren maekende ik. Mit Sin
terklaos hao ik oak 'n paer jaar 'n Mecanodóóze 'ekrege,
mar dêêr spelende m'n vaoder mêêr mit as dat ik dat
dee.
Toe m'n zuster op 'n kêêr bie femilie in Tholen was weze
logere, hao ze voor mien 'n doosje mit tubes plakkaatvèrve
mee'ebrocht. Noe kon ik de figuren oak kleure. Tekene
vong ik oak vrêêd leuk. 'n Schetsboekje hao 'k niejt, mar ik
voor. Dêêrdeur dwaelende m'n gedachten geregeld of. Bie
algebra in meetkunde op schoole hao 'k dat oak altied.
Bie de êêrste zin van dit stikje zag ik gelieke voor m'n hoe
m'n vroeger onger de lampe allemaele rond d'n taefel zatte:
Moewder in m'n twêê zusters zatte te handwèrkene in
vaoder mêêstal te lezene. Dat dee ik oak't liejfste. We lazze
oak 'n krante: De Rotterdammer. Naer de radio luustere
deeje m'n oakvooral diejnsdag'saeves as t'r op de Avro 'n
amusementsprogramma kwam: 'De bonte Dinsdagavond-
trein'. Of naer 'n hoorspel, zóóas 'De familie Doorsnee'. Va-
dee 't geweun op de achterkant van blaen van de kalender.
Noe kwam oak de plakkaatvèrve hierbie van pas.
Mar 't leukste was toch eigelek leze. Dat dee ik vrêêd
graeg. Noe hao 'k mit Sinterklaos op 'n kêêr't boek 'Snuf,
de hond' van Piet Prins 'ekrege. Vrêêd móói was dat. 'k
Hè 't mee naer schoole 'enome in de mééster heit 't in de
klasse hêêlemaele voor'eleze. Ja, die Piejt Prins kon vrêêd
móói schrieve in hie hoa van Snuf'n hêêle serie 'emaekt.
Mar ik most toch toet m'n verjaerdag in april wachte vóór
ik 'twêêde dêêl kreeg en dan wêêr toet Sinterklaos. Want
zóómar 'n boek koape dee je eigelek nóóit. Toe ik laeter
zelf mééster was hè 'k die boeken zelf oak voor'eleze.
Ja, dêêr an d'n taefel onger de lampe is 't allemaele be-
gonne: leze, tekene in schildere. Dat is eigelelek nóóit
mêêr op'ehouwe. In Museum Ouddorp is momentêêl 'n
kleine tentóónstellieng in'ericht onger de titel: 'Hoe kwa
men wij de winteravonden door?' Goot dêêr allemaele
mar 's kieke!
Verscheen ook in 'Beleef Goeree-Overflakkee', bijlage bij
Eilanden-Nieuws, december 2019.
De redactie stuurt mij regelmatig een oude foto en ik moet
er dan wat bij verzinnen.
29
- «SBB-SBaaH. j
In 1941 gezonden aan mijn zus door familie in Dordrecht,
Collectie: Pau Heerschap
Sommige ondernemers vermelden op hun bedrijfswagen de
plaatsnaam van herkomst in het dialect, zoals hier Bresjes in
plaats van Breskens.
