In gesprek met Sjaak van Loo *4 Die liep nog in de dracht van Bru. Net nae d'n oorlog was t'r nie vee te kriegen om 'n jurkje van te maeken, maar moeder was hêêl handig en vindingriek: mien onderjurkje was van 'n batiste 'rouwmuste' 'emaekt, roze gespoeld, wat êêl móói deu de tule en kant heen schemerde. Het was 'n echt meisjesjurkje, een plaatje om te zien. Maar zelf wilde ik nu een lange doopjurk maken, wat toen in de mode was. Jaren later vond ik het wel jammer dat ik toen die aangeboden stof niet gebruikt had, maar dan ben je weer wat ouder en wijzer geworden, misschien. Mijn liefde voor doopjurken was geboren met het bezit van die twee doopjurken. Ook een doopmutsje hoorde er meestal bij Intussen heb ik een grote verzameling, van allerlei soorten. Er zijn ook hele oude bij. Mijn doopjurkenverzameling dateert van 1850 tot nu toe. Ik breng ze overal vandaan mee. Zo bezit ik doopjurken uit België, Denemarken, Engeland, Portugal, Frankrijk en Amerika. Ze zijn op di verse wijzen gemaakt: van zelf geweven linnen en gekloste kant, gehaakt en gebreid met batist, tule, satijn, nylon. Het is prachtig om te zien met hoeveel liefde en veel zorg ze gemaakt zijn. Sommige met satijnen strikken, blauw voor jongens en roze voor de meisjes. Er werden vroeger al bijbehorende doopmutsje gemaakt. Ik heb hele mooie, zo oud en teer. Het kon vroeger in die oude kerken heel koud zijn. Daarom werden die kleine kinderen gehuld in een warm 'doopkleed' de kerk in ge dragen. Een deel van mijn verzameling is in de kerk van Dreischor tentoongesteld geweest. De bezoekers waren zeer geïnte resseerd en hebben ervan genoten. Het riep allemaal weer herinneringen op aan 'vervlogen' tijden. Mijn verzamelwoede is nog steeds niet uitgeblust. Elke keer als ik weer een doopjurk of soms een doopmutsje tegenkom, wil ik het bewaren om steeds weer te kunnen bewonderen, voor altijd. Mijn dierbaarste doopjurkje is dat wat mijn moeder voor mij maakte. Elke keer als ik het bewonder komen de liefdevolle herinnering aan haar weer bij mij boven. Bruinisse, Marietje Dijkstra Even voorstellen Ik ben Sjaak van Loo, geboren 28 februari 1958. Oor spronkelijk uit Zierikzee, maar inmiddels meer dan een halve eeuw in Kruiningen. Mijn vader werkte op het veer Zierikzee - Katseveer/Kats en werd in 1965, met de komst van de "Oosterscheldebrug", overgeplaatst naar Krui ningen. Ik ben daar nooit meer weggegaan en voel me er thuis, hoewel er nog altijd een sterke interesse is naar mijn Schouwse "roots". Ik ben getrouwd en we hebben 3 kinderen en 2 kleinkinderen. Ik werk als Instrument Spe cialist (meet en regeltechnicus) in de industrie in de regio waarvan de laatste 27 jaar op de Zeeland Refinery, (v.h. Total Raffinaderij) in Vlissingen-Oost. Een interessant en veelzijdig beroep in een high-tech wereld waarin diverse technische richtingen samenkomen: elektro, elektronica, computertechniek, maar ook pneumatiek, hydrauliek, me chanica en procestechniek. Ook is kennis van diverse talen van belang, want veel technische documentatie is in het Engels, Duits of soms Frans opgesteld. Ik ben in dit vak terechtgekomen na een MBO opleiding elektrotechniek (met elektronica en meet en regeltechniek) en het vervol gens volgen van diverse vakgerichte cursussen. Je vrije tijd, hoe besteed je die? Ik bespeel trompet cornet en bügel in de plaatselijke harmonie "Eendracht Maakt Macht" waar ik momenteel ook algemeen bestuurslid en websitebeheerder ben.www. emm-muziek.nl Een hoogtepunt was het 150-jarige bestaan van deze club in 2014 wat ik mede heb mogen organiseren en als "aan jager" vanuit het bestuur de samenstelling van een jubile umboek heb mogen begeleiden. Al een hele tijd breng ik jeugd de beginselen van het koperblazen bij, en ook twee van mijn eigen kinderen heb ik mogen lesgeven. In de jaren 90 ben ik nog een tijd lid geweest van bigband The Evergreens in Kapelle. Je speelt ook wel eens tijdens kerkdiensten? Ik ben actief geweest in de kerk, als trompettist mocht ik vanaf 1973 met de komst van het "Liedboek voor de kerken" het wekelijkse "lied van de week" meespelen wat voor de gemeentezang een duidelijke ondersteuning bleek te zijn bij de veelal nieuwe of gewijzigde melodieën. Ge durende vele jaren speelde ik trompet in kerkdiensten op

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2017 | | pagina 28