m tussen de 'haogten'. Het reüniegehalte is dan ook hoog. Sommigen blijven een hele dag en weer anderen verzetten hun vakantie om het weer mee te maken. De toekomst van de Zeeuwse Dialect Vereniging? Ik denk dat die op een gegeven moment uitgestorven zal zijn. Daar ben ik wel pessimistisch over, ondanks de positieve geluiden over een dialectrenaissance. Je heb op het ogenblik twee soorten dialect: het cultuurdialect en het gebruiksdialect. Onder het eerste versta ik optreden in dialect, het maken van dialect-CD's, schrijven in dialect. Het gebruiksdialect, zeg maar het 'gewone' zal spoedig ter ziele gaan, want dat wordt in de peuterspeelzaal al de nek omgedraaid. Toch blijf ik mij, zolang het mij nog gegeven is, inzetten voor het dialect, want 'je moerstaele bluuft de móóiste taele'. Dat lijken mij mooie woorden om dit interview mee te besluiten. Dank je wel Pau. We hopen nog lang van je kun digheid en positieve instelling te mogen genieten. Rinus Willemsen Verhalen en gedichten Kerzanse praotjes in plaotjes Piet Lourens neemt ons even mee naar de herfst. "Suu- kerbjiêêten wier'n in dien tied deum'n vaoder nog mee d'and uutgestook'n meen korte bjiêête-spa in z'n rechtsen and; de lienksen and pakt'n de krop vast in trok de bjiêête dan uut de hrond. Ze kwaomen 'n op lange rije te ligg'n, in nao 'n paor daog'n wier t'lwóóf afheslóógen mee 'n scherp slagmes. Omdat 't a baomesse was, was 't weer dikkels koud in nat, in soms ao 't s'nachts a wa gevróóz'n, dan lag 't r 'n laogje riepe op de struuk'n. 'N schwóón hezicht die witte wèreld, mao koud, koud an je and'n, die bevróóz'n bekant. De zwaore klei was vanzelf nat deu de reegh'ns van de leste week'n, in dus zat'r r overa modder an je kljièèr'n, je T z'n zakt'n diepe weg; atijd 't was t'zwaorste wérk da jekon indienk'n. Dao versleet'n d'erbeiers ulder rik t'mejièèste van al, dienk ik. Zelf èn 'k nog we holp'n mee t'koppesnelder'n, mao 't uutsteek'n van de struuk'n was me toch te bar." Over zijn dagelijkse fietstocht van Kadzand naar de mid delbare school in Oostburg vertelt Piet ook het één en Op de vorige Kiekplaete kwam één antwoord binnen, zodat we ook geen verloting moesten houden onder de goede inzenders. Het antwoord is: 'Ik denk te weten dat het voorwerp een ring is voor hetzij de neus van een varken of een stier. Ik meen zoiets wel eens gezien te hebben bij een oud-buurman (slager) in Oostburg. Ik hoor het wel of mijn geheugen correct was,' schreef Jan de Smit te Nuenen. Inderdaad: een neusring voor een stier. Het schroefje is om de gesloten ring te borgen. De boekenbon gaat dus naar Nuenen. De nieuwe Kiekplaete zal minder problemen opleveren. Het houten handvat is 11 cm lang, de stang inclusief handvat is 24 cm en de breedte van het metalen blad is 14 cm. En schijnbaar is het nooit gebruikt, want er is geen slijtage te zien. Graag uw reactie op het antwoor- denformulier van de vragenlijst inzenden. Wat het is en waarvoor het werd gebruikt. Alvast bedankt. 26 De oude Kiekplaete De nieuwe Kiekplaete.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2014 | | pagina 30