Aflevering 172 zomer 2011
61
begint wel 'n bêê'ie te kriebelen öör. Ik dienke die is t'r vandeur, noe is m'n
autoo'ie aok naer de maene! Ja tegenwoordig wee' ie mar nóóit.
Ik laope nog mar even wat rond, ik voel de aogen van de ménsen prikke.
Ik zie'e d'r aok nie uut netuurlik, want dan is de êêne kant van m'n gezicht
twêê keer zóó dikke, mar ik prente m'n eige in da'k dèèr nie op mot lette,
hööd omhaoge in harte naer bööven, kom op! Zóó laop ik dan te prae'en
in m'n eige, in m'n eige moed in te prae'en. Inééns zie ik in 'n ziestrae'ie 'n
róód autoo'ie stóó. Hee, dienk ik, dêêr hei j'n, mar as ik duchter bie komme
ziej ik dat dit autoo'ie vuuf deuren heit in dat konne wiele noe net nie
betaele, mis dus!
Ik binne noe zo zachies an raedelóós, dus step ik naer de bloewdbank in
vraege an de balie of ik even belle mag. In ja netuurlik mag ik da, gelokkig.
De tillefoon góöt over, mar... ik kriege de voicemail, in duuzend angsten
vraeg ik m'n eige of wanneer die beluusterd zal woore, mar goewd mêer
kan ik nie doewe in ik besluute dat as ik over een half uure Tim nog nie
'evonge hè, dan neem ik d'n bus naer huus in dan zieje we wel wêêr.
Mar zööwaer, nae 'n kwartiertje zie ik Tim an komme huppele in zwaoie
mit allebei zi'n nèrmen, in wat bin ik blieje da 'k die jongen zieje! Weer was
je noe? vraeg ik. Oooh ik stóó in 'n perkeergarage bie 't Booymans van
Beuningenmuseum! Ja dêêr hao'k aok nóóit göö zoeke netuurlik! Mar ik hao
't aok nie mêêr öör, zeit Tim, ik hae je omme laete roope! Ik hè 'evrooge
of ze Mevrouw Hoek omme woue roope want dat dit méns noe naer alle
waerschienlikheid d'n tied vergete was in de ballebak van 't Dijkzigt.
Die snotaop, hao 'n in 't Sophia weze vraege, ja da kon 'k dêêr vandaen
wel hööre in 't Dijkzigt, dan hao ze harde motte roope oor! Mar weet
je, zei Tim, we leeve in de 21ste ëëuw,
in tegenwoordig hè m'n dêêr kleine
telefoon'ies voor om mit mekaore contact
te houwen. Ja ik weet aok wel da 'k zeer
antiek binne in wat dat betreft pas ik
buutengeweun in 'n museum, mar ik vind
't echt onzinnig wat ménsen allemaele
'en Publiek' deur die kleine dienge'ies 'te
vraegen hê an 't tuusfront. Mar ik begriepe
wel da 'k d'r noe echt nie mêêr ongeruut
kan. Dus noe hê 'k 'n mobiel in in uuterste
nóód mag 'n select groepie ménsen mien
belle.
In n paer ménsen hè 'k om d'r
telefoonnummer 'evrooge, in die kunne
wel in de gloria weeze, want die binne
uutverkoore om as ik wêêr 's mien
privéchauffeur uut 't aoge verliejze, da 'k
ze dan nie mêêr mit 'n raoksignael m'n
SOS de locht in hoeve te schiet'n mar dan
kriege ze 'n persoonleke uutnodigieng
om m'n mit spoewd uut de ballebak te
kommen verlossen in naer de thuusbasis
te briengen.
Janny Hoek-Akershoek, dialect Ouddorp
Dus noe hê 'k 'rt
mobiel...
(foto Pau Heerschap).
