m van minstes 'n ure. Dae kon ik meziek van de distributie mee opneme, dat gieng eêl goed. Maansenlieve, wat was ik dae groös mee. Laeter as soldaot geleherd in Arnhem gieng ik mit m'n Zeeuwse vriend op zondagaeven mit de trein naer Nijmegen waer mien zuster woonde. Dan luusterde m'n naer Paul Vlaanderen in 't eên of 't aore mysterie. In as 't of'eloape was ard loape naer 't stesjon, want vö twaolf ure moste m'n trugweze in de kazerne. Nae m'n trouwen gienge de vrouwe in ikke somtieds naer mien geboortestad in dan deeje m'n saeves gezellig kaerte mit de femielje. In de pot zat oahuut 'n paer dubbeltjes, ma je ao d'r 'n eêlen aeven leut van. Totdat de tillevisie kwam. Toe was de leut eihenlijk 'n bitje verbie, want dan zaete m'n d'n eêlen aeven naer 't kasje te kieken, zwartwit netuurlijk, omdat 'r 'n show was van Wim Sonneveld. Nae ofloap waere m'n dan aoltied toch 'n bitje teleurhesteld. Je zie noe dikkels enkelt d'oagtepunten, ma zö'n eêle show viel toch tehen. In nae de show was t'r nog 'n dagslutieng van pater Leopold Verhagen. Zó naeme wulder van aole kanten wat mee. Jao, die radio vroeher, wat m'n daevan vee leut aod. Noe luuster ik trouwes nog wè vee, 5. Ma gin gepraet asjeblieft. Henk Blom, dialect Schouwen Mobieltie Dit meutje is sins kort in 't bezit van "n mobieltie, ik hae d'r nooit êên wille hè, mar noe bin 'k overstag 'egöö! Ik hè d'r 'n verschrikkelikke ofkeer van as ik ménsen hööre belle in 'n wienkel over allerlei diengen wêêr ik nie nieuwgierig naer binne. Over wa'ze wille ete in of ze d'r nog an 'edocht hae om de kinders van schoole te haelene! Vroeger hao uuze ouwers dat toch aok nie? In ik hè d'r aok nooit an 'ewild. In ik kan joele verzekere dat uuze kinders nóóit vergete binne, in ete doe m'n wat de pot schaft in nie aors! Mar da'k noe 'n mobieltie hè dat komt, omdat, joele zulle 't nie gelaove mar ik bin 'n kostbaer femilielid kwiet 'erocht in hartie Rotterdam. Zoas geweunlik most ik om m'n schöönheidspienbestriediengsinjecties in Dijkzigt. M'n man riejt dan altied mar die hao noe n belangrieke vergaderieng wêêr hie echt niet ongeruut kon komme. Noe hè m'n 'n liejve schóönzeune, we hê d'r twêê mar d'r is t'r mar êên in 't bezit van 'n riejbewies, in die liejverd zei dat 'n wel mit m'n wou rieë. Dus zóó 'ezeid zóó 'edae. Noe binne ze altied bezig bie 't ziejkenhuus, dus aok deze kêêr konne we niejt in de parkeergarage komme langs de normale route, dus most ik uut steppe bie 't Sophia. Ik zégge tegen Tim: "Probeer de auto te parkeren in deze straete, want dan kom ik aok hier weer terug(vromme)." "Ja da za 'k doewe zeit 'n!" Nae 'n half uurtie kom ik wêêr uut 't ziejkenhuus in steppe dezelfde straete in wêêr ik aok uut 'estept binne, mar al wat ik zieje: gêên schöónzeune in gêên róód autoo'ie. Ik laope de straete wat op in neer, want vaorder uut de buurte durf ik nie te göón. Dan mar 'n cafee'ie in 'estept in vraege of ik mag belle, 't Eênigste 06-nummer wat ik uut m'n hööd kan is dat van uuze Agnita, dus via heur góó ik probêêre om Tim op te sporen. Mar de eigenaer van 't café zeit da'k dêêr nie kan belle want allëêne de binnenlijn is in gebruuk. Ja dat gelaoft deze boerin wel. Nog 's wat rond 'elaope. Ik dienke: ik góó 't in 't Sophia vraege of ik mag belle. Dat mag wel, mar al wat ik kriege is 'n vreemde bromtöóne in gêên Agnita an de lijn. Inmiddels is t'r 'n hallef uure verstreke in noe bin'k nie zóó gaauw zenewachtig, mar 't 60 Aflevering 172 zomer 2011

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2011 | | pagina 62