Aflevering 172 zomer 2011
51
VERHALEN EN GEDICHTEN
Zoemaor in de polder
Zoemaor een stuitje zonder doel in de polder ziin,
elpt dikkels beter dan een pille of een glas wiin
om wa sombere gedachten uut je'n ööfd t'aolen
die a da soms zöö vervelend rond bluven maolen.
Gewoon genieten deu zoemao wa rond te kiiken,
zöö èrgens midden in een polder tussen de diiken.
Den auto dan èrgens op een stil plekje neerzetten
èn op je gemak rondkiiken, mao wè goed opletten.
Het weer za dao zeker gêên grööte rol in spelen,
bii zonne of wind, je gao je n'eigen nii vervelen.
Wan der is vee mêêr te zien dan da je zou dienken.
De fazantaone staot daor in de zonne te blienken,
maor a je goed kiikt bin oek zijn vrouwen present
èn voelt dien aone zijn eigen vast een flinke vent.
De brune kiekendief vlieg laoge èn tegen de wind,
èn oopt dat ie ier of daor nog iets eetbaors vindt.
Die moet dan oek nog es voo zijn vrouwe op jacht
die al uren op der nist in 't riet op wat eten wacht.
De vint van de kievit èt druk mee kuletjes maoken
èn oopt da zijn vrouwe zöö an een nistje gao raoken.
Af èn toe vliegt ie op om deu de lucht te dansen,
veröögt bii zijn vrouwtje misschien wè zijn kansen.
De lêêuwerik zie je regelmaotig nao boven gaon
voor een êêl mööi deuntje, mao nii echt te verstaon.
De torenvalk is ondertussen mee de lift an 't zakken.
Daodelijk èt die misschien weer een èrdol te pakken.
In de kreke bin de marollen wee ruzie an 't maoken.
't Zal over een plekke gaon om een nist te maoken.
Het koppel patriesen zit noe op een meter of tiene
èn z' èn die vint in zijn auto nog altiid nie geziene.
De kokkemêêuwen vliegen t'rug om te gaon slaopen.
Èn den ekster èt 't druk mee takken op te raopen.
Die èt zijn nist in de top van een bööm gebouwd
èn daor al een êêlen ööp takken nao toe gesjouwd.
De bèrgènden ouwen 't noe toch oek voo bekeken
èn de koolmeze zoek nog een paor larven èn teken.
De wind vaogt de leste wolken weg uut de lucht.
Ongemèrkt bin mijn sombere gedachten gevlucht.
Nêê, eigenlijk bestaot er gêên beter mediciin,
dan zoemar een paor uren in de polder te ziin.
Evergem, winter 2009
Leen de Jonge
Gehuchten in 't Land van Axel
Vroeger zag j' overal uusjes staon
die an noe al lang nie mêê bestaon.
Soms doet een naom d'r nog an dienken
