De kniepkatte, die ik al m'n heele leven van het nachtkastje kenne (rechts van de wekker, altiet!), is iets verschillend van de kiekplaete, want dr zitte twee schroefjes in, waerof klinknaegels hore, misschien heit het ding een keertje geweigerd en heeit voader dr toen an zitte moore? en teslotte: ik zou niet weete of dat hie de katte in t donker ooit geknepe heit or, mar daer naer wou ik die ouwe lui noe mar s niet vraege. (as juule snappe wak bedoele dan, eeej)". Bas Oele uit Kapelle, onze vroegere penningmeester, had ook geen moeite met de herkenning van dit voorwerp: "Een leuke bijzonderheid is dat de Oorlogstentoonstelling in het Fruitteeltmuseum (Kapelle) door de wethouder werd geopend met een knijpkat." Mw. M. J. van de Woude-Schout uit 's-Heer Arendskerke schreef een uitgebreide brief met een duidelijke tekening erbij. "Ik herinner me dat mijn grootmoeder er in de oorlogsjaren (1940-1945) er één had. Je kon er zelf, door op het hendeltje (bovenaan) te drukken, stroom mee opwekken en dan had je licht. Hoe harder je je kneep, hoe beter licht je had." Ze herinnert zich ook nog het kenmerkende zagende geluid. "Zo werd er dan ook wel eens gezegd: oor, daer komt groetemoeder mee d'r kniepkatte." Adri Kloosterman (Biezelinge) meldt enthousiast: "Volgens mien is 't gewoon een ouwerwetse kniepkatte. Tegenwoordig ei j'ok moderne mee 'n plastike kasse en ok bin d'r noe draeiers mie led- lampjes". Bedankt, Adri, voor deze aanvullende informatie. Max Buzink uit Biervliet wist het ook: een knijpkat. De heer W. P. de Jonge uit Bergen op Zoom (Kruiningen) spreekt van een knijpkat, die een legergroene kleur had. Als je het veiligheidspalletje opzij schoof, kwam de handel omhoog, waarmee je de knijpkat kon bedienen. "Het was een energiezuinige lamp," gaat de heer De Jonge door, "ver voor de huidige energiecrisis. Ik herinner me wel, dat ik er als kind niet te lang mee speelde, want je kreeg al snel kramp in je hand." De heer Stoutjesdijk uit Bennekom, afkomstig van Sint-Annaland, wist te vertellen dat de knijpkat in de oorlog op de markt kwam, omdat "alles op den duur schaars was geworden en batterijen voor de gewone zaklampen e.d. niet meer te krijgen waren, zodat een lamp, die met handkracht kon worden bediend, een ware uitkomst was". Uit Oostburg schreef Guus Langeraert, afkomstig van Driewegen bij Biervliet. "Meteen toen ik de foto van de KNIJPKAT in Nehalennia zag moest ik terug denken aan de vele malen dat ik als jongetje de steile trap naar mijn slaapkamertje op de zolder van ons huis in Driewegen ben opgeklommen. Wat vond ik het dan spannend om me bij te lichten met zo'n knijpkat. Ik spreek dan over eind jaren 40, begin jaren 50 van de vorige eeuw. Ik zie de schaduwen nog dansen tegen de dakpannen en hoor het typische knijpkat gezoem nog. Vele jaren later heb ik nog Aflevering 172 zomer 2011

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2011 | | pagina 51