9
Het rampjaar 1847 en de tragedie van de Phoenix
1847, het tweede jaar van Oostburg, was er één vol tragedies. Eén van de
eerste kolonisten, een jongetje nog maar, viel uit een boom en overleed.
Omdat Oostburg nog geen begraafplaats had werd hij in een naburig
plaatsje begraven. In de lente arriveerde een nieuwe groep emigranten
in Sheboygan. Tot hen behoorde de heer Veenendaal, die bij het
uitschepen op de pier in het donker in het water viel en verdronk.
Een ware ramp vond plaats op 20 november. Op die dag naderde via
het Michiganmeer het stoomschip Phoenix de kust, op weg naar de
haven van Sheboygan. Aan boord waren 253 passagiers, waarvan 200
Nederlanders, vooral uit de Achterhoek - zij hadden er dus al een hele
reis opzitten. Een aantal zou zich in Oostburg vestigen. Op vijf kilometer
van de kust brak er plotseling brand uit die het schip in korte tijd in
lichterlaaie zette. Slechts 23 passagiers wisten het noodlottige ongeluk
te overleven.
Groei en geleidelijke welvaart
1847 was een jaar van overleven. 'Velen hadden weinig meer dan een vloer,
houtblokken waren de enige zetels, een kist diende als tafel,' vertelde
Peter Daane later. Ook de volgende jaren waren vol moeilijkheden, maar
het lukte - Oostburg bleek levensvatbaar. Het groeide dankzij de vroege
landaankopen en hard werken langzaam maar zeker uit tot een welvarend,
overigens geheel protestants dorpje. Veel Oostburgers van de eerste
generatie noemden die eerste jaren de mooiste tijd - iets te nostalgisch
waarschijnlijk. Dit vanwege het gevoel van bevrijding, de overtuiging een
beter leven tegemoet te gaan dan in Nederland en de sociale gelijkheid.
In 1850 verrees de eerste kerk, van de Reformed Church of America (de
Amerikaanse zusterkerk van de Nederlands Hervormde kerk). Volgens
protestantse gewoonte ontstonden er in de kleine gemeenschap al
snel geloofsruzies. Gevolg: de bouw van nog eens twee andere kerken,
de First Presbyterian Church kerk en de Christian Reformed Church.
Andere gebouwen waren een school, een kaasfabriek, een smidse en een
warenhuis.
Ondanks de geleidelijke welvaartsgroei trok Oostburg niet zoveel
emigranten aan. Dat werd pas anders dankzij een initiatief van Peter Daane.
Peter en Susanne
Daane.
Aflevering 172 zomer 2011
'aaMj
