Aflevering 171 voorjaar 2011
53
Foto's Anita Bos. voe mun neuze op taefel en ie zei: "maa maa maa, menièr Raats. Wat eie
noe toch edae?" Di stoeng gin siefertje op de goeie plekke.
En ikke slum. Ik dee dur aoles an om mè an te töanen attur gin diengetje
kwaed in me stak. Ik dochte: aje t'nie uut de siefertjes kan aele dan mè uut
de taele. En ik mè smaere. Ik smaeren ièl die vent vol mee stropie net zo
lange toet attun glad an mekoare plakten. Ik aelden zelfs de biebel dur bie.
Menièr dun inspecteur," zeien ik mee mun sondagse gezicht. Wies me
du wegt en ik zaje volge."
Dat ek ewete. Ik geloave ak de volgende maend de lesten ofbetaelinge mot
doê.
Toen ak van schole kwiem docht ik dak ur van of was. Me dat was glad nie
waer. Ik moste in dienst.
Attur ièn instansie is wir a z'ut nog beter wete as op schole is't ut leger
wè. Zelden bin'k in mun leven zovee autisten tegen ekomme as di. Ik oa un
sergeant die a zun opleiding ehad oa bie de vriewillig gestoorden. Die oa't
in zun kop ehaele a t'omslag van je baeddelaeken persies 19 centimeter
most weze. Dat mocht gin millimeter schille. En dat kwiem um s'maendags
en friedags controlere. En at nie goed was, en bie mien was't nööit goed,
dan flikkerden die je baedde en oal je baedegoed deur de kaemer en dan
koje wee opnieuw begunne.
En op un vriedag, toen ak op t'punt stoeng om nir uus te gaen vloog wee is
voe de zoveeste kier mun iele zootje deur de kaemer. Ik keek ut achternae
en toen wier ik ut zat. Ik zeie tegen zun attun watta mien betrof d'iele
rotzooi op un plekke kon steke wir a un fesoenluk mens oaltied op gi zitte
en ik krege un ièl weekend van um dun ièle kazerne tot mun beschikking
om uut te vinden oevee a 19 centimeter persies was. Ie gaf mu dur ok nog
un duumstok bie.
De maendag dirop kwiem um wee controlere en t'was voe dun ièste kier at
klopten.
Ie was glad van zun apropoo. Ie sloeg mu op mun schoere en ie zei: Zieje
wer at kan? Wirrom lukt ut noe wè en wirrom kom je anders s'maendags
aoltied twi centimeter te kort en eije friedags oaltied twi centimeter te
vee?"
Da zak je vertelle, sergeant," zeien ik. Ik neme oaltied mun lui as maete.
Mè de maendag of de vriedag. Da schil nogga. Vandi."
Ie keek mu un tiedje dromerig an. Toen zeid'n:
