m van Abraham nog gebruukten. Op de Mulo wiste zu a langer wir attun de 52 Aflevering 171 voorjaar 2011 mosterd vandaen aelden. Ze goenge dur zelf wer om. De schole wier edreve deur nonnen. Ik zegge dat zo naedrukkeluk mè dat was ok zo. De nonnen waere de baes. Ik dur aolles an edae om dat te verelpen. En zodoende krege mu tuus nogga is visite. Seur Scholastica liep bie oans de deure plat. Dat was zwaer geschut, wan dat was dun öögste nonne. En ikke mè beterschap belove en in die tussentied dienke wattak nog is mier uut kon frete. Bliekbaer ei tut eholpe, wan toen ak ur ofgoeng wier t'ièle zootje oppedoekt. t'Was begun jaeren zestig. Aollus was ant veranderen. t'Onderwies goeng op de schoppe, zö a dat ièt. De waereit bestoeng nie mi, de mièster ièt'n anièns Jan en dun ièste burn out liep te janken op de gank. Voe öans mikten dat aollemille niks uut. Me waere op un leeftied amme joekte krege op plekken wir aje int openbaer nie bie konne. Me waere zo orderig as un zootje koeien die a voe t'ièrst ni buuten mochte. En die nonnen snapten dur niks van. Ze dochte echt nog a dun oeievaer op t'raem klopt'n. Twint a tur voe dur oagen diengen gebeurden wir a dur kappe nae van of viel. Int fietsekot bevoorbeeld. Aje afgoeng op de verhalen van de ouwere jongens op schole gebeurden dur zovee ruuge diengen in dat kot ak mun bienen naebie nie mi stille kon ouwe. Ik sliepe dur nie mi van. Sodom en Gomorra op de Goese Mulo. Di lier je temissen van, docht ik. Ik woue dur aolus van wete. En toen ak un kièr stilletjes goeng kieke stoenge dur alliene mè fietsen. En die stoenge ok nog netjes op slot. Dust watta dat betreft kank nie zegge ak op de Mulo vee elièrd Ut voordiel was wè, ak temissun wee kon slaepe. Nae de Mulo goeng ik ni de HBS. Ik zei ok a: mien tied kom nog wè, wan di was ik op mun plekke. Temissen, dat docht ik. Mè die wier wee eregeerd deur paters. Ja, je kwiem dur nooit van of aje liek as ik in un roms nist gebore was. Paters wiste wè un bitje mièr van de weareld as nonnen, me zu oarden dur toch ok wee nie echt bie. Zu missen toch wat, li mu noe ièrluk weze. Ik oa op mun vuuftienden a mièr ant leven eroke as zulder, die a dur neuze alliene mè gebruukten om te snuuten. Mè zu wiste wè percies watta goed voe je was. Iets, wir ak ut ok wee a glad nie mee sièns was. Ja, en dan kaje dur op wachte. Ik zatte a ièl vlug in de redactie van de schoolkrante en wier dur nog vee vlugger wee uutedonderd. De verhaaltjes die ak schreve raakten de randen van het betamelijke" zei dun directeur, die a oales las wat attur in eleverd wier. Bovendien, zeitun, om mien nog is un bitje ni benee te aelen, oak mè un woordenschat van drieonderd woorden en ie lachten dur zö gemièn bie ak um nog wè is tegenkomme in mun dromen. En dat most um zegge. Ie ei gotfer zelf is un kièr zes weken niks kunne leze omma zun wiesvienger int verband zat. Mè ja, dat maggie dan wee nie zegge ee. En dat dee ik dus wè. Mee as gevolg attun liever mun ielen zag as mun tiénen. En di kwiem nog wat bie. Toen ak van de HBS kwiem konk nog nie rekene. ik slaagun mee un vuuve voe boekouwen en dirrom groeien ik laeter iets minder ard as Albert Heijn. Ik kon de siefertjes we leze en ik wist ok wè watta zu betièkenden mè ik wiste nooit wirrom. En di bink laeter toch nog wè is un paer kier goed tegenan elope. Wan ik wete nog ak jaeren eleje un kièr bie de belastinginspecteur most komme. Voe overleg, zei de smirlap. Ik kwieme binnen, ie zei nie ièns gedag, ie gooiden t' ièle zootje

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2011 | | pagina 54