Aflevering 171 voorjaar 2011 47
vooran. Ie ze dus zö te pakken. Aolebeie een eldertouwe an, in dan ni 'd
ostie.
Toen ten op't aarf kwam liet ten ze los. Ze liepe trek ni der eige plèkke
op stal. Ze zoue nooit op een andere plèkke gae stae. Ze krege ieder twêê
scheppen eten in de voerbak, in nog wat luzèreooi in de ruuf. 't Eten lag
a klaer, in bestieg uut gesneeë ööi, wi mangelmoes du ehroerd was. In as
léste krege ze ieder nog een schep aever.
Wannes kon nog even naer uus, om een boteram te eten. Want mit een lege
maege beginne, was êêl slecht.
Foto Anita Bos.
2
Ie was ter nie vee tied mee kwiet want 't kechtsuusje stieng naest 'd
ostie. Toen ten trug kwam, roskamde'n de paeren, lei de sleper in de
vuufbalksegge op de rolkarre, in spande de paeren in. Lord, lienks, want
dat was 't andpaerd, in Mirza der naest. Mirza was 't roepaerd, in liep dus
rechts. Een andpaerd leid een roepaerd, in laop aoltied lienks.
In 't naejaer as ten mit drie paeren gieng ploege, dan liep Lord in het
midden. De buutenste paeren waere dan roepaeren. Bie 't leren, as ze
drie jaer waere, dan wier 't ene paerd as andpaerd ehleerd, in andere as
roepaerd. Ze bleve dat êêl der leven, 't Verschil was, dat je 't andpaerd kon
menne mit een ploegliene, een roepaerd kon dat nie, in most je menne mit
een dubbele liene. Tussen aekjes een ploegliene bestaet uut een enkele
dunne touwe. Most ten ni rechts dan gaf je der een paer snokjes an, in ni
lienks, dan trok je. Ieto of aarop, zei je dan.
Een eenpaerdsbedriefje o bienae aoltied een andpaerd
Noe most ten 't boneland klaermaeke vo de brune bonen. Eest slepe, in dan
sléchte
mit de vuufbalksegge. Om vuuf ure begon ten daeran. 't Was prachtig
waark op zo'n
mooien ochend. As je op de sleper stieng te wiegen, wier je nie moe in
dan kon je je gedachten es laete gae. Ma zö mooi as 't noe was, zö was 't
nie aoltied. 't Was dikkels koud, in soms wou 't ma nie licht ööre. Ok as 't
mistig was, was ter weinig aordigheid an. Je kon dan 's ochens de paeren
bienae nie vinde in de weie. 't Béste kon je dan êêl stille bluve stae, dan
oorde je ze waa's snuve. Ok kon je plat op je buuk gae laage, dan zag soms
de pöten. As je ze êëmae nie kon vinde,. dan
zette je 't ekken ma ope in dan kwaeme ze
bienae aoltied uut ter eige ni de stal. Ze
natuurlijk zin in der eten.
As 't 's ochens regende dan gieng je nie ni 't
land. Der was in de schure aoltied wé waark
te vinden. Rotter was't, as 't gieng regene as
je a op 't land was. As je dan je oliegoed nie
bie je dan wier je strontdeurenat. Naer
uus gae was ter nie bie. Was je op 't land,
dan bleef je op 't land.
Ondertussen was't bie achte, in de paeren
moste om acht ure wi ete. Zaalf ten ok
nog zowat niks aod, dus dat wier ok tied.
