Aflevering 171 voorjaar 2011
VERHALEN EN GEDICHTEN
Za'k ma zehhe
Jie bin gin Pofliesenaer, zei de man die nog wat naehijgend van z'n klim
tegen d'n diek op, naest mun kwam zitte. Ik was neergestreke op 'n bankje
op de zeediek aan de Schelp'oek, vlak bie 't ouwe stoomgemael waer a noe
Kees Slager weunt. Ik was weer es op Poflie en de verveling en waermte
op het kleine flatje van mun vaoder en moeder beu, oa'k de ouwe Gazelle
van mun vaoder gepakt. Dat is t'er nog êên mee zo'n achterlicht dat a
deurloopt in je spatbord, weet je we. Zo was ik anheland op de plekke daer
ammen vroeger aoltied gienge zwemme.
Nee, zeiden ik, z'n vermoeden bevestigend, dat is a 37 jaer geleje.
Nou, zei t'en, daer is a vee veranderd, za'k me zehhe. Pak noe alleen ier
achter d'n diek. Daer e de zotte klooten aollef de Scherrepenissepolder
weer teruggegeve an de natuur, za'k ma zehhe. Noe staet dae weer 'n laegje
water in, vo de veugels om in te badderen. En seumers stik je de moord
van de moggen. Dan kujje ier nie zitte oar, mee goe fessoen.
Telt dat nie mee voor de ontpolderienge Want Mega Mindy Peys in d'r
roze pak, in Middelburg, die zocht toch nog wat hectaren, za'k ma zehhe
Mar ik maeke me eihhe d'r nie druk over, oar.
Ier, net zowè as over die geldautomaten, 'k Ebbe d'r gin last van, oar. 'k
E nog nooit held uut de mure h'aele, za'k ma zehhe. Lena, mun vrouwe,
die neemt aoltied twee 'onderd euro mee bij Coby van de Spar. Je hae
toch nie in de rij staen voor je 'n eihhe geld, za'k ma zehhe. En t'is nog
levesgevaerluk ok.
Onderlesten ei 'n neef van mun buurman ut in Berrege 't had t'Was a laete
en ie most d'n aoren ochend a vroeg weg. Ie kwam nog verbie 't postketoor
in Berrege en docht nog wat geld te pinnen.
Ie nam 250 euro op en mit zei d'r êên achter z'n, geef dat maar hier, terwiel
atten 'n groat slachtersmes liet zien. Ie eittet mar afgegeve, want ie ao
weinig zin in nog 'n gat derbie in z'n lief, za 'k ma zehhe. Ie is toen ma nae't
pliessieburo vlak daebie hegaen en ei angifte gedaen.
Ok zo iets. Toen most 'n vraeg beantwoorde voor dat proces-verbal: Had
degene die de goederen geeft weggenomen hier uwerzijds toestemming
voor Ie ei mar es hezucht. 't Eenigste wat atten wist dat de betrokken
persoon hezien z'n kleure kennelijk vee in 't zonnetje ao hezete en 'n
uutbêênmes bie z'n ao.
Ma jao wae maek je eihe dan nog druk over, ee, za'k ma zehhe.
Ja, ok zo wat. Noe haen ze die bibliotheken op die durpen opheffe. 't
Enigste wat a un ouw mens nog eit, naest die tillevisie. Ja 'k kieke bienae
nooit, want d'r is gin pest an. Oak nie op Omroep Zêêland, want da gae
alléén mar over Zêêuws-Vlaendere. Dus brocht Lena wel es 'n boek vo mun
mee. Van Konsalik of zo, za'k ma zehhe. Mar noe ouwe ze daer ok wee mee
op. Ja, dan kajje je trek boeken per telefoon bestelle bie de bibliotheek in
Thole en die brienge ze dan bie je mee 'n busje, 'k Zie 't a vo mun.
