1
m
.1
ie (Ti
Aflevering 171 voorjaar 2011
Fig. 4. Marinus
Boezem, 'The
leaning wing and the
birds', 1981, olieverf
op doek, acryl,
fluweel, aluminium,
duivenvoer, 350 x 350
x 250cm Atelier MB;
foto auteur).
ook in The leaning wing and the birds (1981) bijvoorbeeld. Daarin wordt een
cultuurproces omgekeerd. Een monochroom lijstschilderij als object van
ruimte en tijd, is verbonden met een tijdelijke sculptuur. Het werk eindigt
echter conceptueel in het door duiven in de ruimte weggevoerde deel
(duivenvoer) van de sculptuur (fig. 4).
Het geheel samenvattend blijkt dat Marinus Boezem bestaande modellen
en clichés inzet als het idee achter een kunstwerk. Kunstwerken kunnen
zo voor de beschouwer indexicale tekens worden en daardoor het
betekenisproces krachtig stimuleren.
Boezem exploreert de ruimte, tijd en plaats van de werkelijkheid. Die
werkelijkheid doet zich als een vergankelijk verschijnsel voor. Net zoals
rook en vuur in hun samenhang indexicale tekens kunnen zijn, zo kunnen
bij Boezem gewone zaken, een weerkaart, een sterrenkaart, een compact
disc in een andere context geplaatst, zomaar gaan functioneren als
kunstwerken met een betekenis.
Slot
De vraag was hoe Marinus Boezem
met de alledaagse ervaring van
de wind omgaat in zijn jongste
kunstwerk. De Wind blijkt gebaseerd
te zijn op drie vroegere werken en
is in een eigentijdse vorm gegoten.
De Wind past goed in de literaire
serie Slibreeks omdat het werk
evenals literatuur een deel van de
werkelijkheid herhaalt, zij het met
verschil. Het is aan de beschouwer
om met behulp van het kunstwerk
daaraan, aan dat verschil, al
luisterend, aanschouwend en
tastend betekenis te geven.
In ervaringen als het
onheilspellende gebulder van een
orkaanwind of het zachte suizen
van de wind in het bos, klinkt zowel
herkenning als vervreemding mee.
De onverflauwd energieke Marinus
Boezem dwingt de gebruiker van
De Wind tot nadenken over een
verschijnsel dat zo gewoon lijkt
maar toch zo bijzonder is.
De intertekstualiteit tussen 'Jullie hebben de wind' uit Oosthoeks
Elementen en Boezems De Wind 1968, bepaalt ons bij het tijdloze karakter
van de wind. Boezem brengt dat karakter op een unieke wijze opnieuw
onder de aandacht.14
