M N STIKJE
42
Aflevering 170 winter 2010
Met o.a. Peter Meert, Carola Mulder, Mare Kolijn, Ivo de Zeeuw, Marlieke de
Steur, Mariya Petkova, Carine de Boer en Willem Scheele.
Gloave (foto Rinus
Willemsen
Geloave
Aarhest in november komt Sinterklaos an in aole durpen in steden van
Zeeland. In dan m'n de tied wT van g'loaf in onheloaf. D'r bin ouwers die
of aole spannieng van deze tied vö de kinders weg'aele, want 't is nie zó
goed vö de tere kinderzieltjes. Die gae dust percies uutlaahe oe of dat noe
in mekaore zit mit sinterklaos in ze aele somtieds ok nog die raoren Santa
Claus uut Amerika d'r bie. Dan doe ze pakjesaeven mit kossemisse. Eêl
jammer, ik bin 't daer aghêêl nie mee sêêns.
Zaalf was ik aarhest tussen m'n vuufde in zesde jaer an 't twufelen. Ik wete
teminsten nog, da'k de schoene gieng zette as ik om acht ure nae baade
most, want vroeher gienge de kinders nog op tied nae baade. Ma ik bin 'n
paer keer om aolf tiene nae benee ehae, zöhenaemd omda'k nae de w.c
most. Dan dee ik mit 'n schuun oahe kieke nae de schoene bie de kachel,
of dat moe d'r a wat in'edaen ao. Dat was nie zö, dust dan was ik wT an 't
twufelen d'aore kant op. Ma de echte klap nae de zeker'eid kwam, toe dat 'r
'n zwartepiet tuus kwam. Ie ao dudelijk de stemme van Theo, de zeune van
de buren in ie droeg over z'n rik 'n rööd-blauw kleedje dat ik bie bure op de
taefel ao zie laahe. Ze dochte aomè dat ik benauwd was vö Zwarte Piet in
dat was noe net ulder bedoelieng, ma toe dat 'n weg was zei ik: 't Was Theo
van ierneffen. Dat was noe toch 'n teleurstellieng in toe ze ma ezeid oe of
de vurke in de stele zat. In noe mö'k zaahe, dat 't sinterklaosfêêst anêêns
vee leutiher wier vö mien, 't Was aoltied 'n aeven mit êêl vee versjes waer
wulder nae moste luustere. Want moe zat as 'n strenge waek'ond bie de
têêle in dee pas 'n pakje gee as 't vorihe was uut'epakt in 't gedicht was
vöörheleze.
't Sinterklaosfêêst duurde vö mien in mien broer d'n êële maend
december. Mien vaoder kwam uut Noord-Holland in ao bie 'n
bakker in Midden-Beemster ewaarkt. In aalk jaer wiere d'r bie
die bakker zes grööte taoi-taoipoppen besteld. Echte taoi, die
van binne êêl licht was in die of je du 't êêle uus dee ruke. De
poppen waere êêl grööt in wiere du mien in ok dü mien broer
in de kouwe vöörkaemer gezet achter de twT crapauds die daer
stienge. In aalken aeven gienge m'n even die ieskasse binne,
aelde de poppen naer de verwaarmde kaemer in deeje d'r 'n
rëëpje van ofsnieje. As 't nieuwe jaer behon was de poppe glieke
mit 't ouwejaer verdwene.
Op schole aode m'n netuurlijk aoltied sinterklaos. Die is vee
jaeren op 'n paerd an komme rieje in dan liete m'n de kinders in
'n lange reke vö de schole stae wachten. Op 'n êêl mistihe dag
kwam klaos d'r an. Vlak bie de schole dook 'n anêêns op uut
de mist, 'n êêl oahe fehuur, in dat miek zaalfs nog indruk op de
grööte maansen. Dust lae m'n noe asjeblief nog 'n bitje geloaf
bewaere vö zukke oahenblikken.
Henk Blom, Schouws dialect
