M N STIKJE Aflevering 169 najaar 2010 43 Een bonte kees. Aan de voelsprieten was te zien dat het een vrouwtje was foto "au Heerschap De muzevalle Buren. Iederéén ei buren. Of ajje noe midden in 'n straete weunt, of ajje noe op een var tropisch eiland in de Stille Zuudzêê weunt, êêlemael allêên, toch eije buren. In 't êêne geval op meters, in 't andere op misschien wel duuzend kilometer. Ma je ei buren. Zo Ö5k ik, dus. Beste mensen, öör. Ma, van de zeumer gienge ze op vekantie nae Italië en in ulder uus zou de buurman z'n broer komme. Die weunt in Purmerend en saemen mee z'n vrouwe en kinders wou 'n wel es 'n paer weken in Zeeland deur brienge. Afijn, naedat de buren waere vertrokke, kwamme op 'n gegeven moment de mensen uut Noord-Olland. Man en vrouwe en twee jonges van zo'n jaer of tien, twaoleve. Ze kwamme bie ons om de sleutel en ja dae bleef 't dan bie. Me zagge ze gaen fietse en buuten in de tuun en zo. Op 'n gegeve moment was Roel, zo ëëten die man, druk bezig mee plankjes en an 't tummeren en zo. En zaege en schroeve. Ik kwam buuten om een boodschap te gaen doen en ie zei - omwille van 't verhael za'k et in 't zeeuws doen, ma hij sprak natuurlijk Nederlands - Hee, buurman, ei je gin last van m'n getummer en zo, want ik bin naemeluk muzevallen an 't maeken. Nou, zeg ik, daer ek van ge'öóre van Rieks da ze dae net zo as ons öök last van Ja, zei 't 'n, ze loópe dwas deu de keuken en die valletjes die a Rieks gezet ei, dae lache ze om en ze staen d'r geweun bie te féésten. Nee, 'k 'ebbe 'n diervriendelijke valle gemaekt, kiek mar es. Even laeter kwam t 'n nae buuten mee 'n soort van schoenedööze, ma dan van 'out. Kiek, zei 't en, 'ierin zit een constructie, die muus gae deur dit gaetje nae binnen en die ruukt kaeze, mar om dae te kommen motten êêst 'n touwtje deurvrete en dan komt 'n bie die kaeze en zo gauw atten die kaeze anraekt valt er een deurtje dicht as 'n soort

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2010 | | pagina 45