Aflevering 168 zomer 2010 47
(Foto Rinus
Willemsen
een pak. Bakkerij? Nee, helemaal niet. Hij kon in de schoolweken al slecht
uit zijn bed. 't Is toch maor 'n verkantiebaontje? had hij nog schuchter
gevraagd. Tenslotte had hij zich dan toch maar laten strikken voor iets in
een supermarkt. Op afroep. Toen die man van de winkel belde, was het net
mooi weer. En gelukkig zat ie toen voor zijn examen, dus kon onze Peter
lekker in de tuin studeren. De man van de supermarkt werd met een mooi
praatje afgepoeierd. Peter lekker op het gazon, onder de boom, bij de vijver
en de rozentuin studeren. Maar ieder bijtje had ie voorbij zien komen. Van
bloem tot bloem hadden ze gevlogen. Die hadden een beter geheugen dan
de goudvissen. Die zijn alles binnen een halve minuut vergeten. Vandaar
dat ze eindeloos in een goudvissenkom kunnen rondzwemmen. Hie bin net
as de goudvissen, had een stem in zijn hoofd gezegd, hie zit 'iere mao te
lëêren en te lêêren, mao 't 'aol niks uut. Daarna was tie maar de auto gaan
wassen. Zijn moeder had er op zitten kijken vanuit de kamer. Hij had ook
nog de heg geknipt, 's Avonds had ze het met een beetje trots tegen d'r
man vermeld, 'k Èn 't a gezien, d'andere kant van d'aoge en van d'auto gaot
ie zeker morgen doen? En daar was het mee gebleven.
Die man van de supermarkt belde niet meer terug. Ook de sympathieke
Cornel liet niets meer van zich weten. Dat was trouwens maar goed ook.
Wèrke hie maor 's voo schoole, daor 'èi je mëêr an, had z'n vader gezegd.
De computer werd een weekje stil gezet, tot na het herexamen.
'k Gaone kik 'n këê terug nao 't uutzendbureau, zei
onze Peter gistermorgen. Cornel was met vakantie,
maar een vlot meisje stond hem aan de balie te
woord. Handig typte ze zijn naam in en op het
scherm verschenen al zijn gegevens. Met ook zijn
beperkingen: niet in de horeca, bakkerij, niet te
vroeg en niet te laat.
Dat wordt moeilijk, zegt ze, terwijl ze de telefoon
opneemt. Met Krista. Ik verbind u door. Intussen
roept ze op de computer een ander scherm op. We
zetten ze op deze lijst: parkeerlijst-b. Peter knikt.
Pas Havo, denkt ie, en al uutgerangeerd.
Buiten kan hij het maar moeilijk geloven. Is hij
daarvoor vijf jaar op pad geweest, door weer en
wind, zomer en winter? Heeft hij daarvoor zijn
proefwerken zitten maken? En wat het ergste is,
heeft hij daarvoor soms uren zitten turen boven
zijn boeken terwijl hij toch zo graag naar de
televisie had gekeken of op de computer zat te
spelen? Hij kreeg bijna medelijden met zichzelf.
Twee mannen van de parkweerwacht komen
aanslenteren en kijken mechanisch door de
voorruiten op het dashbord van de auto's.
Parkeerwachter, denkt ie, dat moet het zijn.
Parkeerwachter in de vekantie. Da 's nii 's morges vroeg of 's aovus laote.
Percies geknipt voo mii. In gedachten ziet hij zichzelf al in een uniformpje
door de stad lopen en over de parkeerterreinen bij de campings. Hij zal
wel zijn mannetje staan as t 'r êêne van z'n neuze za maoken over 'n bon. In
't Frans, Duits, lengels, 'Ollans en Zêêuws.
Rinus Willemsen, dialect van Biervliet
