Aflevering 168 zomer 2010
'n Noorddiek
Van d'n Oek tot aon het sluusje
Dan voorbie z'on êêl klein uusje
En dan lienks de kèrpelput
Je kwam je bie Wullempje de Visser
Ik zeggen altied: Nèrges is ter
Z'ön schöönen diek as op den Oek
Méé an d'êne kant de kréke
Aon d' andere kant het wieë land
Je raokten ost nie uutgekeken
Stong dikkels stille an de kant
Lange reken populieren
Meidoorns, kopböömen, prikkeldraod
Daorachter graozen jonge stieren
's Kieken öo öög 't graon a staot
Rusten dee je op z'ön muurtje
Da boven op de zêêdiek stong
Je gieng dao zitten 'n alf uurtje
En dan wéé vèdder. Je was jong
Je kwam soms wa ménsen tegen
Die an ook genoten van den diek
't Was rustig en da was een zegen
Immense ruumte vöo klein publiek
Gelukkig is dien diek gebléven
Het land, de kréke en het riet
k Kom d'r af en toe nog even
Mao echte rust die vin j'r niet
Gjin horizon mee bömenreken
Mao puupen. buuzen, damp en smog
Mao da muurtje en die kréke
Die bin d'r gelukkig nog.
Jan Lauret, uit: Oekse Praot.
Je mot as ondernemer ok 'n bitje gelok ik bin dit stikje behonne mit te
zaahen dat 'r tachtig jaer elee ier vee aarmoe was. In de aarmste maansen
kö je vinde bie de dunen. Noe, die bin percies op de goeie tied 'n campieng
behonne in bin as ondernemer goed weg 'ekomme! D'r bin meer as twintig
campiengs op Renisse. Kom ma 's kieke.
Henk Blom (dialect van Schouwen)
De muus en de kameel
D'r was 's 'n muus die a zomae aneêns de liene van 'n kameel tussen z'n
potjes kreeg. Zo groós as 'n ond mie twi staerten vloog t'n d'r mie vandeur.
En omma de kameel nog a makkelik mie z'n meegieng, geloofden die muus
da t'n eêl wat was. Mae de kameel ao de muus a gauw deur. "Toe mae,
mekkertje" bromden die in z'n eigen, "je za 't nog wè gewaere worre!"
Op d'n duur kwam de muus an de kant van 'n breêë rivier. Die was zovee
breed da 'n leeuw of 'n wolf dae noöit over'ene zou raeke. En de muus
stopten, wan dae iew voe um aoles op.
"Kameraad over bergen en vlakten" zeiën de kameêl, "waerom stae je noe
stille? Waerom kiek je zo moeilik? Stap deur, as 'n groöte vent! Allee, 't
waeter in! Jie bin mien menner en mien leidsman. Nie aolfverwege stoppe,
of a je aneêns nie mi vadder kan!"
"Mae die rivier is vees te breëd en te diepe" zeiën de muus, "ik bin
benauwd da 'k 'r in verzupe, maat."
'"s Kieke oe diepe a 't ier is" zeiën de kameêl, en ie zetten zöö z'n poot in
't waeter. "'t Kom mae toe an m'n knie" gieng t'n vadder. "Keek jie daerom
noe zo moeilik? Ao je dat nog nie ezieë, dan?"
"Voe joe is 't mae 'n miere, mae voe mien is 't 'n draak" zeiën de muus trug.
