Aflevering 168 zomer 2010
Heweuntehetrouw kiek ik nae de toren van de kerke.
Die plekke mee donkerdere steen, dat was et gat dir a de Duitsers de klokke
der uut aelden. Mae toch kwam 'n wee terug. De klokke, die a elke dag om
twaolef ure 's middags luudt.
En ik ope mae, dat dat voo aoltied zo bluve mag.
Anja Kopmels, dialect van Noord-Beveland
Ondememe
Tachtig jaer elee was t'r vee aarmoe op Schouwen. De maansen moste 't
nöödihe bedienke om d'r wat bie te verdienen.
Ko uut Brouw dee vee diengen oplappe in dan perbeerden'n die wï an
de man te briengen. Zö ao Jewannes op Renisse bie Ko 'n grööte zwarte
perreplu ekocht. Ie was aerebeier bie 'n boer in 't land lag êêmae achter
Noordwaale, meer as twï kilometer loape. Ma dat was in dien tied êêl
gewoon. De perreplu kö je goed gebruke a je om twaolf ure in de rehen
most ete. Zö varre van uus gieng je netuurlijk nie even tuus ete. Dochter
Jannekee ao op de fiets 't waarme eten opg'aeld. Noe, 't plensde. Ze zaete
boven de peeën gezellig onder de perreplu in Jewannes riep naer bove:
Hoho, ik a genocht sause...
Jewannes ao wat bedocht om bie te verdienen. Ie gieng 'n fietsenstallieng
'ouwe, as t'r op de weie van de boer concours was. Je kon je fiets d'r zette
vö vuuf cent, 'n auto dee a gauw vuuftig cent. D'n boer vond, dat 'n dat
toch saeme mit d'aore knecht most doe. Dust bie 't volhende concours
stienge Jewannes in Piet mit ulder twééën. Z'aode dienk ik toch wè gauw
vuuf-in-twintig gulden. Dat was êêl vee in dien tied.
Lou uut Burgh, kwam 's maendags op Renisse om schoeneheld op t'aelen.
De maansen konde nie zö-ma nieuwe schoenen koape, ma dan konde ze bie
Lou d'r vö spaere in d'ouwe schoenen wiere gereheld op'elapt. Zö kwam 'n
ok bie Jewannes in Leuntje in omdat 'n taalkes 't zaalfde rondje dee was dat
aoltied net onder d'n eten. Dan riep 'n: Je ete d'r wT goed van...Dat vonde
ze toch wè 'n bitje vervelend,
Zö bin d'r vee klein behonne in Iaeter grööt g'ore. Dae zit vee waark achter.
Ik dae wè bewonderieng vö. As je 'n bedriefje ao op'ebouwd in wou
overleve, most aoles an'epakt 'ore. 't Was aoltied ard waarke. In ik dienke
dat 't nog zö is. Ma ik dienke ok, dat 't nög moelijker g'oren is. D'r bin
onheloaflijk vee rehels, wae dat je j'n eihe an mot 'ouwe. In as die rehels
noe aoltied te behriepen waere....ma dikkels spreke ze mekaore nog tehen
ok.
De gemêëntes maeke 't nie aoltied makkelijk vö ondernemers, 't Liekent
somtieds wè of ze 't leutig vinde om zukke maansen tehen te waarken.
Ma ondernemers mö je ok in de gaten 'ouwe. Ze laahe nog-a 's aoles nae
d'r eihe uut. Zö waere d'r 'n paer jaer elee horecamaansen, die nog nie lank
op ons durp deeje wone in êêl kwaed waere, dat burhers bezwaer mieke
tehen tevee leven. Ze vonde, dat die burhers dan ma moste gae ver'uze. As
je noe a 40 of 50 jaer ier gewoond eit, dan ka je zukke uutlaetiengen nie trek
plaese. D'r wier zaalfs ezeid, dat de kaarke vö perblemen gezurgd ao, want
die ao over verscheie uutspattiengen nae de gemêênte gebaald. Noe docht
ik aoltied, dat de perblemen van de kante kwaeme, die de uutspattiengen
deeje, ma néé, de perblemen waere d'r, omdat 'r klaehers waere! Je mot
filesoof weze, om dat te kunne volhen.
