M N STIKJE
42
Aflevering 167 voorjaar 2010
Kouwe
Noe ik dit stikkie schrieve, waerschoewende de berichten 'n paer weken
elee voor extreem winterweer, in wie thuus zat, kon dêêr beter bluve.
Extreem winterweer! Bie die woorden most ik dienke an de winters van
vroeger, die waere pas echt extreem. Vergeleke dêêrbie viel 't noe best
mee. 'k 'Hè op de kaemerties op zolder nog gêên rozen op de ruuten ezieje
in dat kwam niejt deur de centrale verwèrming, want die hè 'k gêênêêns.
Oh, wat kon dat vroeger koud weze.
Assie dan wakker wier, dan was d'n deken aekeleg nat van d'n kouwen
dêêm van je aesem. In de kruuke die j' d'n aevend tevoren mee'ekrege
hao gaf allêêne nog mar kouwe of. Op de ruute van 't dekraem zat 'n dikke
laege iesrozen. Mit wolkies wèrmen aesem perberende je d'r 'n gae'ie in
te blaezene, om te kiekene hoe 't buuten was. In de steriele geure van de
kouwe sleeg haest op je aesem. Je dee dezelfde kouwe klêêren van gistere
wêêr an, in je gestreepte pyjamabroek hieuw ie d'r mar onger an, dat
schillende wêêr hêêl wat. Schóón ongergoewd most toe nog wachte tot de
vriedaekse wasbeurte in de têêle.
In dan gieng ie d'n trap of.
Uut 't achterkaemertie kwam d'r 'n spektaekel op ie of. Vaoder roefelende
as 'n raezenden mit de pooke 't rooster van de kolekachel heen in weer,
want de puupe woe niejt trekke, behalve vrêêd koud was 't buute aok nog
mistig. Hie hao 'n mit hou'ies van 'n bokkiengskissie perbeerd de kachel
an te maekene, want wiele verkochte toe naest alderlei booschappen aok
bokkienk in haerienk. De assielae hao dêêrvoor al op de gladde bevroze
snêêuw in de wegt eleegd tegen de gladheid. De kachel bleef twint uut alle
splêëten in gaeten mar golven raok uutbraeke. 't Was in de kaemer nog
mistiger as buute. In koud, zóó koud dat 't onbeschrieflek was!
Want moewder hao 't schuufraem 'n halve meter op'eschove, zöodat de
raok d'r uut kon, mar allêêne kouwe kwam nae binne.
Iesbaene op de
Middelburgse Markt,
dec. 2009.
Op schoole kwam ik onger 't biebelverhaal pas wêêr 'n bee'ie bie, ondanks
m'n jaegerborstrok, m'n pyamabroek in m'n dikken wollen trui bleef de
kouwe nog in m'n lief zitte.
'k Zat lekker duchte bie de roodgloeiende
kolekachel, die al 'n paer uuren van tevore i
deur de schóönmaeksters an'estoke was.
Allêêne 'm tonge dee nog vrêêselek zêêr:
gistere hao ongerweege an de blinkende
ongerkant van m'n schaese elikt. Die was
zóó ieskoud dat 'n d'r an vastevrooze was.
Mar om nog even in 't heden te bluvene:
van opwêrming van de aerde hè 'k de
leste weeke niks emèrkt. Of in toe was 't
haest nog net zóó koud as vroeger. Noe
mag ie mit klimaotproblemen netuurlek
niejt spotte, mar meschien valt allemaele
toch nog mee. Over zure regen hóór ie
