Aflevering 167 voorjaar 2010
47
W-'-T
Persoonlijk denk ik dat de vereniging de
afgelopen 15 jaar een goede ontwikkeling
heeft doorgemaakt, waarbij het accent van de
activiteiten steeds meer van dialectonderzoek
naar dialectbeoefening en streektaalbevordering
is verschoven. In deze tijd waarbij paradoxaal
genoeg aan de ene kant de streektaal verdwijnt
en aan de andere kant de interesse ervoor
toeneemt, is de vereniging niet alleen actief bij
het onderzoeken en vastleggen van het dialect,
maar is zich ook steeds actiever gaan opstellen
bij het uitdragen van de Zeeuwse streektaal
en/of het regiodialect door het bevorderen
van publicaties in het dialect, dialectavonden,
radioprogramma's in en over het dialect,
dialectmateriaal voor schoolprojecten enz. Het
bestuur zal dit zeker niet allemaal op eigen
houtje kunnen, daarom is de medewerking en
steun van de leden onontbeerlijk en is er een
actieve vereniging nodig. Een van de manieren
om tot een levendiger vereniging te komen is
het levendig houden van de plaatselijke groepen
die regelmatig bij elkaar komen om ideeën uit te
wisselen en lokale activiteiten te ontplooien.
Meer dan 100 jaar geleden schreven ze al dat het
dialect binnen een generatie verdwenen zou zijn. Nu zijn we vier generaties
verder en er wordt nog steeds dialect gesproken en nog nooit werd er zo
veel gezongen en gepubliceerd in de streektaal als heden. Daarom denk
ik dat de streektaal weliswaar steeds door minder mensen gesproken zal
worden, maar dat het nog lang zal durend voordat het volledig verdwenen
zal zijn.
Klussen in zijn
monumentenpand is
tegenwoordig in trek
bij Kees, waarbij maar
een klein beetje hulp
nodig is...
voorbeeld van onze Zeeuwse Dialectdag ook een
landelijke dialectendag gehouden,.
Je hebt nu afscheid genomen. Waar ga je je verder nog mee
bezighouden?
Ik ben nog steeds lid van de Zeeuwse Dialect Verênigieng en secretaris
van de stichting De Zeeuwse Taele. Dus het dialect blijft me nog wel bezig
houden, zij het dan niet meer zo intensief als vroeger. De kleinkinderen
leggen nogal wat beslag op opa en wij nemen wat langere buitenlandse
vakantie dan gewoonlijk. Als lid van de Sociëteit De Vergenoeging ben ik
in de winter actief in de kookclub en zomers wordt er op de liggende wip
geschoten.
In Middelburg wonen we nu in een monumentenpand en in zo
een oud huis is er natuurlijk altijd genoeg te klussen, waarbij mijn
ambachtschoolopleiding bijzonder goed van pas komt. Verder hoop ik
jullie in elk geval weer te zien op de Dialectdag op Landlust.
Dat hopen wij allemaal. Maar daarvoor zullen wij als bestuursleden vast en
zeker nog wel wat van Kees horen. Dan verschijnt er met enige regelmaat
