M N STIKJE Aflevering 161 herfst 2008 't Abuus is onder de mensen "Noe", zei ze tehen mien. "Doe jie je schoenen awast ma uut. Anders loap je d'r straks neffen van verwaand'eid!" Zo'n opmerkieng maek 'n mens toch nieuwsgierig. Wat bedoel ze dae noe mee M'n zaeten d'afheloape weeke bie 'n ouwe vriendin van ons rond de taefel.. 'k Was d'r van op d'oagte da ze bezoek 'at die weke. Mit "ouwe" vriendin bedoel ik dat letterluk en fihuurluk. 88 Jaer is ze en meraekels hoet bie d'r oad. De machienes die a't ze vanaf d'r heboarte eit, zoas d'r bêênen, d'r oaren, 'd'r oahen, bedoel ik dus, die droajen nie mêê zo hoed. Ma dae ei ze dan oak aller'ande ulpmiddels voa: hehoarapparaat, zelfs an twee kanten, stereo zohezeid, 'n bril, steunkousen, 'n rollator voa in uus, 'n electrische stoel, 'n electrisch bed, die motten allebeije ophelaeje aore, en boven d'r bed zo'n iesdere veuhel, 'n pappehoaje En a't ze nae buuten haet ei ze 'n scootmobiel. Dus helukkig ma dat ze in de tehenwoordige tied leeft Mit zo'n karretje kom 'n mens 'n ende weg. Ze hae dan oak zo hoet as daeheluks nae plekjes dae a't ze vee mensen ziet. En mee kan klesse. Elleke weke ammen komme ei ze we iemand hezien van bevobbeld 50 jae heleje: "Weten julder wie a'k noe hezien e, vraeg ze dan. Ons raeje hëên ëêns meer, m'n kennen d'r toch niks van En zie hae dan vertelle. Ma, 'k wieken af van m'n onderwerp. Want naest a't ze 'n êêl hoet verstand eit, ei ze oak nog meraekels vee foto's van vroeher. Van de duunen, van de recreatie, van 't durpje dae a't ze vroeher weunden. Ze is dan oak vee waerd voa mensen die a't de heemkunde oag in 't vaendel ebbe. Dae kwam onlangs 'n man bie d'r die a't foto's wou kieke en praete over juust dat ene Schouwse durpje, dae a't 't ie zelluf weinig pepieren van a't. En eur Ze wist 't er alles nog van en z'at d'r vee foto's over. De man hieng an 't einde van de middag mit z'n zakken vol nae'r uus. En of 't ie nog 's trug mocht kome Tuurluk, d'r was nog zovee te vertellen! Behriepeluk kwaemen ze oak op de dialectvereniehieng trechte. En mien naem viel.. Daerom most ik m'n schoenen awast uut doen "Ie was vol complementen over joe" zei ze. "Je kan zo mooi schrieve, en schildere, en voordraehe" Ik dee m'n ene schoe al 'n bitje trug an m'n voet. D'n anderen schoene was nog uut." En oak je teneelstikjes bin zo moai. En die voordrachten zo uut j'n oad 'k Ad allebeije m'n schoenen wëê anhetrokke. En toen a'k even de ruumte kreeg om wat te zehhen, ebbe 'ik 't ma verteld.. "Dae was die man abuus mee, oe. Ie bedoelden mien nie. Ie a't Jopie Minnaard in hedachten, nie Jopie Meerman. En die man ei volkomen heliek. Jopie Minnaard is 'n prachtig mens, z'ei alle haeven saemne: prachtig schrieve, schildere, voordraehe, en z'is moai en nog lief oak. In de verenihieng bin m'n stik hroaes op d'r En ik, Jopie Meerman, mit allebeije m'n benen op de hrond, in m'n

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2008 | | pagina 67