VERHALEN EN GEDICHTEN w 32 Aflevering 158 winter 2007 Wat vind je het leukst aan je werk bij de WV? (denkt even na) Ja, wat is nu het leukst? Eigenlijk het gastvrouwschap. Ervoor zorgen dat mensen het hier naar hun zin hebben. Heel fijn is ook om mensen die nog weinig van dit gebied weten, de weg te wijzen. De toekomst van het dialect Daar ben ik niet zo bezorgd over. Dat zal wel blijven bestaan. Belangrijk is vooral dat mensen bewust gemaakt worden van het feit, hoe mooi en waardevol het eigenlijk is. De vereniging levert daar bewust een bijdrage aan. Misschien kunnen we hier weer eens zo'n kluchtenfestival in dialect organiseren, zoals een aantal jaren geleden. Toen heeft toch zo'n gezelschap van Zuid-Beveland de eerste prijs gewonnen en hier een midweek op het Noordzeepark doorgebracht? Intussen staan er weer twee mensen aan de balie en gaat de telefoon. We nemen afscheid. In dialect natuurlijk. Pau Heerschap De grote glazen schelpen liggen op het strand als aangespoeld. Zomersprookjes Reuzenschelpen van glas vertellen verhalen uit de zee Zeventig glazen reuzenschelpen spoelden in de zomermaanden aan vanuit de diepe zee langs de Nederlandse kust om verhalen uit de zee te vertellen. Verhalen opgetekend namens de Zee door meer dan 60 schrijvers, dichters en klankkunstenaars. De schelpen trokken als boodschappers van de zee van Oerol in Terschelling zuidwaarts naar Cadzand in Zeeland. Op iedere locatie leidde de interactie tussen beeldende kunst, literatuur, poëzie, klankkunst en landschapskunst tot een intrigerend resultaat. Aanleiding voor het project Zomersprookjes was de reis naar Noord-Afrika in het voorjaar van 2006 van initiatiefnemer Bruno Doedens. Terug in Nederland hield de vraag hem bezig hoe om te gaan met de 'moderne verworvenheden' van onze westerse maatschappij. 'Wat zou het mooi zijn als de 'oude wijze zee' ons kon vertellen hoe om te gaan met een welvaart maatschappij waarin het geld regeert en de consumptiedrift alles bepalend is. Een wereld waarin we nauwelijks beseffen hoe goed we het hebben. Als de zee ons nu eens verhalen kon vertellen over de relativiteit van onze menselijke acties, de drijfveren voor geluk, de waarde van menselijke interacties, het belang van kunst en haar verbeeldingskracht, hoop en kwetsbaarheid'. - fcw Zo is het project Zomersprookjes ontstaan. De schelpen vertellen verhalen die een brede kijk op de wereld geven en passen bij de tijdloosheid én de

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2007 | | pagina 34