Het nist stelt niks voor, een gedroeld kuletje in het zand. Een vol nist telt drie eiers, verschillend
van tekenienge in kleure. A je geluk ei tref je een angepikt ei of een jong dat er net uutkruupt. In a
't ie opgedroogd is neemt een geliek de kuierlatten, nestvlieders êet dat. Dat de wereld vol gevaer
is in echt nie vriendelijk vo kleine mêeuwtjes, merkt het jong al gauw. Kom 't ie te dicht bie de
buren dan kan 'n een flienke pik kriege, soms overleeft het kuken dat nie. Zaek is om je eige schuul
te ouwen onder een bos broenekels, die ier volop groeie vanwege de stikstofbemesting deur de
mêeuwen. Ma wel op tied tevoorschien komme as de ouwelui terugkomme want wie d'r nie is krieg
ok gin eten. Slecht weer overleefden de jonge kukens trouwens ok nie.
Wie dienkt dat de trotse ouwers bliëe ware mit die kraemvisite, bepaeld nie. Ze probeerden je onder
te schijten mit van die grote priëllen in belangstelling töne voor een nist was gevaerlijk. Pa of moe
voerden aanvallen uut as een bommenwerper. Een klap mee een vleugel of een ael deur je'n aeren
mee d'r poten dee je 's aevens nog bie d'n dokter belande voor een hechting.
Nae een weke of zesse bin de jonge vliegvlug in het kan dus best weze dat een paer van deze in
Anja d'r versje terechte gekomme bin. Toen Neeltje Jans klaer was bin d'r een straele veruust
naemelijk. Noe bin'k erg bliëe mee de cd waerop dat liedje staet. oef ik nie telkens bie een optreden
van Anja te vraegen of ze van de Twi meeuwen' wil zienge.
Rie Rosmolen, in Schouws dialect
Een Zeeuwse Avond in Brouwershaven
In 2001 nam Ada van Klooster het initiatief een Zeeuwse Avond te organiseren. Spannend was het
wel: Zou het lukken, komt er veel publiek, vinden ze het mooi?
Het bleek een schot in de roos, want dit initiatief werd door de liefhebbers van de streektaal goed
gewaardeerd, gezien de volle zaal en de reacties nadien.
Nu, in 2005, voor de vijfde keer in successie een Zeeuwse Avond in het Tonnenmagazijn in Brouw,
het eerste lustrum dus.
Aldus het welkom op het programmablad van 22 oktober 2005.
Evenals vijfjaar geleden traden op Ambras en Engel Reinhoudt.
Ook Ambras had iets te vieren, ze bestonden kort geleden 25 jaar. Ter gelegenheid daarvan werd
hun nieuwe cd 'tot Botskes'gepresenteerd in Axel. Die titel verlangde nadere uitleg.
Het leergierige publiek wist de uitdrukking al snel en juist toe te passen.
Aangezien Engel Reinhoudt in zijn zestigste levensjaar is, zoals hij zei, en vond dat hij dus ook iets
te vieren had, werd er voor de pauze zowel van hem als van Ambras een cd verloot. De lotjes kreeg
men bij binnenkomst gratis van de beheerder van het Tonnenmagazijn, Johan Goemans. Samen met
zijn vrouw Elly, Ada en haar man Dick draagt hij zorg voor een goed verlopende avond.
Ambras opende de avond met wat 'spottende' liedjes, zoals Piet Scheerders aankondigde in zijn
praatje tussendoor. Waarop Engel Reinhoudt bij zijn optreden meedeelde zich geroepen te voelen
het serieuzere gedeelte voor zijn rekening te nemen.
Na de pauze volgde ondermeer een gecombineerd optreden. Dat sommige Lliekesniet onbekend
waren voor de zaal bleek al ras, er werd uit volle borst meegezongen met het refrein. Een
voorzichtige conclusie: In menig Schouws huis is al een cd van beiden te vinden.
Toch deed George Sponselee nog goede zaken met de verkoop, want, zols Piet Scheerders
opmerkte: 'Misschien duurt het weer vijf jaar eer we terug komen 'naor '1 ende van de werrreld'.
Ambras uit het Zeeuws-Vlaamse land, met liederen uit lang vervlogen tijden, weet met humor de
zaal voor zich te winnen.
Engel Reinhoudt, uit Zuid-Beveland, brengt zijn publiek in de stemming met een praatje vooraf en
liedjes over van alles en nog wat.
Was het soms nodig dat er een vertaling gegeven werd bij een 'lieke', bij een vèsjehoefde dat niet.
62
