Esther Goedhart-Schot aan het
woord.
School en spelen
Pau zei het al. De basis voor een verhaal is vaak een geur. een voorwerp, een kleur of een klank.
Ook Liesbeth Schoenmaker toont dat aan in haar verhaal over Sinterklaas en haar toegift over het
schoolreisje naar het strand.
Met Sinterklaas had ze eens zo lang met de slee van het buurmeisje gespeeld dat ze te laat op school
kwam om haar sigarenkistje met snoepgoed te laten vullen. Gelukkig kwam alles nog goed, maar
het verhaal vertelt niet of ze het sigarenkistje nog steeds heeft.
Daarna vertelt ze over het liedje: 'toen onze mop een mopje was' dat de kinderen luidkeels zongen
toen de tram langs Dirksland reed. (Inwoners van Dirksland werden in die tijd namelijk
uitgescholden voor 'moppen') Dan stonden de ramen van de tram helemaal open, maar ze wisten
niet hoe snel ze ze weer dicht moesten doen als ze langs de garnalenfabriek reden. Op de terugweg
werd sowieso niet veel meer uit de ramen gehangen, dan waren ze veel te moe van het zaklopen en
andere spelletjes die in het rulle zand werden gespeeld.
Maar mooie herinneringen zijn het!
Een blik in de zaal.
46
