Maar nee, neuken moeten we vooral niet kiezen als mooiste Zeeuwse Woord, (want mooi is
prachtig en het werkwoord neuken drukt geweld uit), dan ga je weer de wereld in als dat
wonderlijke exootje. Met een heus geil woord in de dagelijks gebezigde vocabulaire.
Kijk al die lieve Zeeuwtjes toch, met hun klompen en hun roomboterbabbelaars en hun
brabbeltaaltje. Wat zijn ze toch lief.
Maar we zijn potverdorie niet lief, of liever dan een ander.
En we neuken of vloeken heus als de nood aan de Zeeuw komt. Maar anders.
Onze taal is zachter.
We wonen in een streek met een eigen taal. Die niet beter of slechter is dan een andere taal (want
talen kennen goddank geen discriminatie), maar het is wel onze eigen taal.
Niets meer en zeker niets minder.
Daarom moeten we, hosternokke, als we dan toch moeten kiezen, een echt Zeeuws woord kiezen.
Een woord met ballen.
Een woord dat echt van onszelf is. Dat kracht heeft, dat klankkleur heeft.
Dat dichters zonder schaamte kunnen gebruiken.
Zo'n woord.
We moeten daarom, voor verommestomper kiezen. Dat oude, bijna vergeten Westkappelse stoere
woord waarmee een terugtraprem wordt bedoeld. Dat woord heeft ballen, hosternokke. Los van het
feit dat je haast geen rijwiel meer kunt kopen met een terugtraprem, heeft dat woord een lading
en een power die de functie van het zelfstandig voornaamwoord waar het voor staat exact uitdrukt.
Verommestomper.
Niemand in de rest van Nederland heeft daar ooit van gehoord. Zelfs iemand van een ander eiland
dat dan van Wasschappel zal het vreemd in de oren klinken. Maar het zal worden herkend door hen
die de snaren van werkelijke taal voelen. De stomp (geen zetje, maar een heuse opdonder) die je
moet geven op de trapper om je fiets van volle snelheid tot stilstand te dwingen. En dan het contrast
- veromme, het zachte van het wonderschone woord 'weerom'.
Spreek het langzaam voor jezelf uit. Verommestomper. Hard en zacht ineen.
En je fiets staat stil. Hoe mooi toch, kan een enkel woord zijn?
Dat moesten we kiezen.
Dat is het mooiste Zeeuwse woord.
24
