Zoönder die snorre zou 'k em nie herkenne, a zou'k over z'n strukele. D'n eêste keer da 'k de vö
oóns durp bekende gebeurtenisse anschouwde, zat ik mee mien kammeraodjes weg ekrope an de
kaante van de dulleve bie 'n ostie.
Eve tevore was d'n ingst an de vuuf meter lange leisel 't durp binnen ewaandeld. In 'n poaging de
jeugd vö aol te volwasse tafereêl'n te beschèrreme, riep snorrepiet mee zien kraèkerige stemm
'Opsodemietere jonges, deüloape, d'r vaolt ier niks te zie.'
Ma z'n waèrschuwing was an doavemansoor'n gericht. M'n zaège da d'n ingsteboer deze keer t
èrf opmende van 'n boerderie midden op durp. waènaè wilder plaès naème achter de wilge, an de
kaante van de wègte.
In zö vö iederendeên zichtbaèr, open in bloat op 't èrf. mos 't beure. Ik wist nog nie wat 'k te zie 1
zou kriege ma van spanning was mien heêle lief mee hoendervel bedekt, 'n Paèr zeuns van boer
Bevelander van Schutje aode d'r verstaand van in die zouwe tèkst in uutleg bij de gebeurtenisse
geve.
'k Erinner me die jonges nog an de manier waèrop ze d'r pètte droege.
Zö'n bitje in 'n lang-leve-de-leut-staand', achter op d'r kop, mee de klèppe 'n bitje opzie edraok
Precies zö as d'r vaoder in groate broers.
Daè wier de merrie op 't èrf ebrocht. Dudelijk kon je de veraandering bie d'n ingst Jaope waèrnemi
Ie begon zenuwachtige danspasjes te maèke. Snorremans ao 't er ma druk mee.
"Rustigan Jaope.' zei d'n vriendelik tegen 't paèrd. 'Je kom écht wè an de beurte.'
'k Wete nog heêl goed, da 'k trilde van emotie, toen 'k de geweldig groaten ingst, avances maèkenc
om de vee kleinere merrie heen zag daanse, als Mohammed Alie in betere daèg'n. Toe verhief
beest zich plotselieng op zien achterbeênen.
'Noe mö je kieke, noe gaèt 'n z'n maauwe opstroape!' gilde Bram Bevelander.
Toe zag ik 't ök. 't Beurde werkelijk. Mee mien onervaèren oagen keek ik naè dat prachtige bove 1
aoles uuttorenende beest, da precies dee wa Brammetje Bevelander voorspeld ao.
Naè afloap van 't schouwspel gieng 'k bedrukt naèr uus. Wat zou mien moeder wè zégge as ze wi:
waèmee 'k m'n eige die middag vermaèkt ao. Ik besloot om mien lippen stevig op mekaor
t'ouwen.
As 'k èrreges mee zat, gieng ik tuus aoltied in de woonkeuke an taèfel zitte om naè te dienke. M
noe ao'k 'n probleem, da 'k nie uutgebreid mee mien moeder kon bespreke. Oe ze ök perbeerde om
mien an 't praèt'n te kriegen, 't lukte d'r nie. 'k Mos mien vraègstuk alleen verwèrreke. Daèbi
spookten de woord'n van Bram Bevelander aolsma deü mien oad.
In de loap van de jaèren bin 'k deü wa 'k ezie in beleefd eêl wat wiezer oare.
Ma vö mien is tot vandaège d'n dag, d'n ingst 't eênige dier ebleve da z'n maauwe kan opstroape.
Joop van Zijp (dialect Schouwen
Duurzaem veilig?
Noe riej 'k haest al vuufintwintig jaer regelmaetig mit m'n auto over de Durpsweg in Sommelsdiek
Vroeger soms wel mêêr dan vier kêêr op 'n dag heen in weer van de Koekoek nae 't hoofdgebouv
van de Maurits. Ik binne dêêr nog nööit wat overkomme. Je keek wel uut! Je wist dat al die
ziejstraeten van reks voorrang hao in dan hieuw ie wel even in.
Tegenwoordig riej ik dêêr nog regelmaetig, a'k op bezoek göö nae de Samaritaan in wêêr vromme
Op 'n gegeven mement, nog niejt zöö lange elee, was 't inêêns 'n voorrangswegt ewoore: we
makkelek, want zöö ko j' teminsten 'n bee'ie deursjeeze: voor de haoietaon zouwe ze in d<
ziejstraeten wel stille houwe in uutkieke.
44
