Tiny Polderman en Jan-Willem Antheunisse, Bevrijd, maar... Zeeuwen over de keerzijde van de
bevrijding (Middelburg/Vlissingen 2004), cd-bijlage met de interviews, 17 x 24 cm, 140 pagina's,
paperback, zwart-wit, 17,50.
Remco Campert, zoon van Jan, waar recentelijk veel over is geschreven in verband met zijn rol in
de Tweede Wereldoorlog, schreef ooit in zijn gedicht Niet te geloven
Alles zoop en naaide
heel Europa was één groot matras
en de hemel het plafond
van een derderangshotel.
En ik bedeesde jongeling
Moest nodig
De reine berk bezingen
En zijn bescheiden bladerpracht.
(laatste twee coupletten)
In dit gedicht geeft hij aan dat hij met hele andere dingen bezig was dan met de bevrijding. Terwijl
zijn vader toch in de oorlog was omgekomen. Zou hij het hebben verdrongen? Een parallel is
gemakkelijk te trekken met het boek dat in de Ooggetuigenreeks van uitgeverij den Boer/de Ruiter
verscheen onder de titel Bevrijd, maar..., waarin Zeeuwen over de keerzijde van de bevrijding
vertellen. De verhalen zijn opgetekend door Tiny Polderman en Jan-Willem Antheunisse. De
interviews zijn niet alleen op schrift gesteld, maar ook op een cd bijgeleverd. Er zitten gruwelijke
verhalen in het boek. Niet iedereen heeft de bevrijding als een feest beleefd. Zeeland lag in puin;
Walcheren stond onder water, Zeeuwsch-Vlaanderen was zowat van de kaart geveegd, Schouwen-
Duiveland stond onder water en had een traumatische winter meegemaakt (als laatste deel van
28
