VERSTILLING BAEMES
C. de Leeuw
een wijkende herfst
neigend naar winter
spindraden in afnemend zonlicht
een laatste framboos
blad dat versterft
herfststormen razen
verkleuren de bladeren
in onnavolgbaar palet
hortensia's in najaarskleur
hun schoonheid blijft verbazen
nog bloeit de oude roos
kleur verliezend in koude nachten
in slierten van mist
oudste bloem in onze tuin
wat lijkt ze nu broos
kleivette ploegvoren
blinkend reikend naar de einder
slik op de weg
de knal van een jager
wintertarwe al geboren
chrysanten stralend in de late zon
ganzenvluchten luid kakelend
landend na een grote boog
de laatste bieten, cichorei.
'k wou dat de lente al begon
melancholie, heel zacht
ik heb het ieder jaar weer
een gevoel dat hoort bij 't najaar
't doet zacht pijn, maar niet echt zeer
want 't komt niet onverwacht...
okt. 2004
een afloöpend naejaer
bekant a winter
spinnekoppen in 'n flauw zonnetje
de leste frambozen
blaeren, blaeren, altegaer
naejaersturmen raeze
verkleure aolle blaeren
'n wondermooi pallet
ortensia's in laete kleuren
da bluuf m'n toch verbaeze
nog aoltied bloeit de ouwe roöze
verkleumend in de kouwe nacht
ie ei mist in graote slierten
ons ouste blomme in de tuun
wat lieken ze nu broöze
kleivette voren van de ploeg
weg laopend eindeloos varre
slik op de wegen
de jagers bin an 't schieten
de terreve groei wir al genoeg
chrysanten straelend in 't zonnetje nog
ganzen, eenden, wild gekaekel
daelend nae 'n groöte boge
op boerengrasland en ma smulle
as verrekes an 'n vosse trog
sikkeneurig bin 'k, êel zachte
'ik ebbet ieder jaer opnieuw
altied as 't baemes wordt
't doe 'n bitje zeer. gin echte piene
want 't kom nie onverwachte
in 't Zeeuws, nov. 2004
61
