achterdeur. Aarzelend ook, want zou het eigenlijk niet beter zijn om al dit moois stilletjes, maar met veel respect te laten uitdoven en te laten vergaan Zoals dat gaat in de natuur, alles gaat immers voorbij. Wat ik hier aantrof was niet meer van deze tijd, dus waarom zou je je zo druk maken om het per se te willen vasthouden en te behouden De oude man die opendeed was op zijn beurt argwanend. Dat was ik wel gewend, want zeg nu zelf: vreemd volk op het erf, komt daar ooit iets goeds van? Het gesprek dat volgde verliep aanvankelijk stroef maar leidde even later tot een wonderlijke samenwerking. Vrijwilligers kwamen op het erf om geheel belangeloos de oude man bij te staan in het zware onderhoud van de knotwilgen en het moeizame snoeien van de onmogelijk hoge juttepeer. Een moderne atlaskraan kwam de wei in gereden om de put uit te modderen en de meidoorn haag werd geknipt met handige elektrische heggenscliaren. Tekeningen werden gemaakt van het eifen er kwam zelfs overheidsgeld op tafel om nieuwe bomen aan te planten. 's Avonds kreeg iedereen nog een zakje appels mee naar huis. De meeste wormstekig en met slechte plekken, maar wat gaf het, het gebaar kwam uit een goed hart. 'Het was een oud boerenhuisje. Verder bevat het boekje een schat aan gegevens over het landschap van Zeeland in al zijn facetten. Het is verlucht met tientallen foto's van diverse bekende fotografen en tekeningen van Adri Karman die daarin zijn gedegen kennis van de flora en fauna van Zeeland verraadt. Aan het slot wordt nogmaals het oude boerderijtje opgevoerd: 'Op het oude boerderijtje uit het begin van dit verhaal wonen inmiddels andere mensen. Ze hebben geen binding met het landbouwbedrijf komen niet eens uit de streek. Maar al te vaak zie je dan dat het oude spulletje wordt "opgeruimd"Zonder pardon maakt de motorzaag korte metten met de oude bomen en wordt het oude karakteristieke boerenhuis met onvoorstelbaar weinig scrupules gesloopt. Gelukkig gaat het ook vaak anders en wordt zo'n erf in zijn waarde gelaten. Wordt er gerestaureerd met veel gevoel voor het oude. Worden er jonge bomen geplant en is men bewust van het feit dat je oude bomen niet zo maar om kunt zagen. De holle knotwilg, waar alleen nog maar een klein stukje stam van over is, is zeker ouder dan honderd jaar. Hier past alleen respect. 36

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2005 | | pagina 40