Sander en Denise voele d'r eigen lucht worre. en aneens staë ze in een bos voor een kastéél. Ze wete
nie wat a ze zië. 't kastéél ei oallemille torentjes en rondom ligt een gróte dulleve mie zwanen d'r
in. Ze binne nog a nieuwsgierig, daèrrom lope ze gauw over de brugge naè binnen.
Mè dat is gek: ze zië of 'ore gin mens. Ze lope een mooie zaal binnen waèr a een gróte taefel in
staèt. Die taefel staè vol mie lekkere diengen. Mè d'r is niemand. Ze lope vadder deur de gangen en
komme in de keuken. Ök daè is 't leeg. A ze oal de kaemers van 't kastéél deurzocht wete ze 't
zeker, 't 'éle kastéél is verlaete.
Da's natuurlijk jammer, want ze woue sjuust zo graag 's een echte ridder en prinses tegenkomme.
En dan 'ore ze aneens "grrrrrrrrr, grrrrrr sjjjjjjjjjjjj"'t wor arder grrrrrrgrrrrrrr, sjjjjjjjjjjjf'
Dan snappe ze wirrom a d'r niemand mi in 't kastéél is, want vlak voe uldere neuze
staèteen draak!
Sander en Denise renne zo 'ard a ze kunne 't bos in.
A ze een 'êêl ennetje elope 'ore ze kinderstemmen. Ze gaè op 't geluüd 'óf en zië tussen de
struüken een stik of tien huus zitte. Ze gaë d'r naè toe.
De huus (dat is Zeêuws voe "kinders") vertelle da ze op 't kastéél weune, mè da de stoute draak
iederéén opegeten eit, en da ulder nèt oa kunne ontsnappe.
Denise wor kwaèd: "da kan toch zomaè nie" roept ze. "Dien draak mag toch nie zomaè juldere
voaders en moeders opete. Me motte iets bedienke."
Ze binne mie z'n oallen an 't prakkezêêren (dat is diep naèdienke) en dan ze een plan: de draak
spuwt vier. En a je brand wil blusse doe je dat miesjuust: waeter. A ze noe 't waeter uüt de
Een draak in het kastéél!
49
