'kuvelesse' en vindt een aantal het lekkerder een 'brokke' bij de koffie te eten dan een 'jikkemiene'.
Tijdens de middagsessies kunnen werkwinkels gevolgd worden. De onderwerpen lopen uiteen van
het herkennen van een dialect tot het Goeman-Taeldeman-Van Reenen-project en van het
sprekende woordenboek tot 'dit is je leven'.
Ik had me opgegeven voor de laatste.
De werkwinkel voldoet niet helemaal aan mijn verwachtingen, omdat hij meer gericht is op
interviewtechnieken, dan op het 'ontdekken' van een verhaal zelf. Wel was het leuk kennis te
maken met zoveel mensen die dezelfde interesses hebben als ik.
Aan het eind van de werkwinkels verzamelt iedereen zich in de hal van de schouwburg waar
vrolijke muziek wordt gespeeld door afwisselend Ambras en een Gronings trio. Onder het genot
van een hapje en een drankje nemen we de dag nog eens met elkaar door. Iedereen heeft zo zijn
persoonlijke favoriet. Bij mij was het Driek van Wissen. Met mijn economisch-linguïstische
achtergrond, een man naar mijn hart. Kon ik maar half zo met taal omgaan als hij! Maar ik kan
weer iets wat hij niet kan: Zeeuws spreken en schrijven. En dat vanuit een volbloed achtergrond die
ik ook weer aan onze kinderen mag doorgeven. Ik ben een bevoorrecht mens!
Kortom: de zevende dialectendag is een dag die veel indruk op me heeft gemaakt, vol met
anekdotes en wetenswaardigheden over de Nederlandse Dialecten. Ik ben ervan overtuigd dat ze me
nog vele jaren zullen bijblijven. Dat ook de volgende generaties nog aan hun Zeeuwse taal herkend
mogen worden!
Driek van Wissen in actie op de Dialectendag (foto Henk Scholte).
28
