te roepen, gaf kolonel Spindler bevel om het vuren te staken en werd overlegd over het innemen van gevangenen. Terwijl de buiten schot gebleven Fransen terugtrokken, werden daarna zeshonderdtwintig gevangenen (waaronder 39 officieren) in groepjes van ongeveer 15 man de stad binnengelaten en veilig opgesloten. Voor de afvoer van de doden en gewonden waren volgens een bron later tussen de dertig en veertig wagens nodig. Over het aantal Franse slachtoffers bestaat geen zekerheid: de verschillende bronnen melden sterk uiteenlopende cijfers. In een staatje bij een brief van kolonel Spindler is sprake van 220 doden, waaronder als hoogste officier een kolonel, en van 180 'meegevoerde' gewonden. Binnen Aardenburg waren niet meer dan zes verdedigers (licht)gewond geraakt... De Westpoort (Ee-, Water- of Kaaipoort) aan het eind van de 19"e eeuw (part. col].). De huidige vorm dateert van omstreeks 1650. De helden Het behoeft geen betoog dat het nieuws van het succes van Aardenburg, na zoveel berichten over militaire machteloosheid en bestuurlijk défaitisme, op iedereen die het bereikte een grote uitwerking heeft gehad. Vermeldenswaard is bijvoorbeeld het door Van Vooren in zijn artikel geciteerde 'Advys uit Brussel' aan de Staten van Holland, waarin bij een commentaar op het militaire succes bij Aardenburg de opmerking werd gemaakt dat 'de grote vorderingen die de Fransen in zo korte tijd op de Verenigde Nederlanden hebben gemaakt, niet zo zeer te wijten waren aan hun macht, maar veel meer aan de verfoeilijke lafhartigheid van degenen die geen besluitvaardigheid of ervaring hebben om een behoorlijke tegenstand te bieden'. We laten het verdere verloop van de oorlog echter buiten beschouwing om wat nader in te gaan op de vraag: wie nu eigenlijk als de helden van Aardenburg moeten worden beschouwd en in hoeverre ze ook als zodanig zijn geëerd. 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2003 | | pagina 12