te roepen, gaf kolonel Spindler bevel om het vuren te staken en werd overlegd over het innemen
van gevangenen. Terwijl de buiten schot gebleven Fransen terugtrokken, werden daarna
zeshonderdtwintig gevangenen (waaronder 39 officieren) in groepjes van ongeveer 15 man de stad
binnengelaten en veilig opgesloten. Voor de afvoer van de doden en gewonden waren volgens een
bron later tussen de dertig en veertig wagens nodig.
Over het aantal Franse slachtoffers bestaat geen zekerheid: de verschillende bronnen melden sterk
uiteenlopende cijfers. In een staatje bij een brief van kolonel Spindler is sprake van 220 doden,
waaronder als hoogste officier een kolonel, en van 180 'meegevoerde' gewonden. Binnen
Aardenburg waren niet meer dan zes verdedigers (licht)gewond geraakt...
De Westpoort (Ee-, Water- of
Kaaipoort) aan het eind van de 19"e
eeuw (part. col].). De huidige vorm
dateert van omstreeks 1650.
De helden
Het behoeft geen betoog dat het nieuws van het succes van Aardenburg, na zoveel berichten over
militaire machteloosheid en bestuurlijk défaitisme, op iedereen die het bereikte een grote uitwerking
heeft gehad.
Vermeldenswaard is bijvoorbeeld het door Van Vooren in zijn artikel geciteerde 'Advys uit
Brussel' aan de Staten van Holland, waarin bij een commentaar op het militaire succes bij
Aardenburg de opmerking werd gemaakt dat 'de grote vorderingen die de Fransen in zo korte tijd
op de Verenigde Nederlanden hebben gemaakt, niet zo zeer te wijten waren aan hun macht, maar
veel meer aan de verfoeilijke lafhartigheid van degenen die geen besluitvaardigheid of ervaring
hebben om een behoorlijke tegenstand te bieden'.
We laten het verdere verloop van de oorlog echter buiten beschouwing om wat nader in te gaan op
de vraag: wie nu eigenlijk als de helden van Aardenburg moeten worden beschouwd en in hoeverre
ze ook als zodanig zijn geëerd.
8