KERKELIJK CONFLICT IN BIEZELINGE, 1926 - 1934 'Het classicaal bestuur doet wat des kerkeraads is' P.J. Smallegange De kunst van het schrijven Brieven schrijven is een kunst. Een kunst die naar mijn mening steeds minder beoefend wordt. Dat is jammer. Juist in brieven worden vaak zaken aan de orde gesteld, die dan niet wereldschokkend mogen zijn, maar die wel voor een aantal personen van (groot) belang zijn. Meestal zijn dat personen die in een directe relatie staan tot de briefschrijver of -schrijfster: familieleden, vrienden, kennissen. Toch kunnen er onderwerpen aan de orde komen die het persoonlijk belang overstijgen. Dat gebeurt meestal als er een reflectie plaatsvindt op gebeurtenissen die een behoorlijke indruk hebben gemaakt. Dat kunnen politieke of kerkelijke ruzies zijn, dat kunnen gebeurtenissen in tijden van beroering of oorlog zijn. Veel brieven zijn in de loop der tijden verloren gegaan, weggegooid of vernietigd. Bewaard gebleven brieven geven vaak een fragmentarische indruk. Om een compleet beeld te krijgen is dan nader onderzoek noodzakelijk. De Biezelingse Pastorie omstreeks 1920. Familiebrieven Mijn vader, die in Rotterdam woonde en werkte, correspondeerde regelmatig met zijn ouders in Biezelinge en met zijn zuster in Leiden. Meestal schreef hij de brieven, mijn moeder deed dat een enkele keer. De brieven die hij naar Biezelinge heeft verstuurd zijn er niet meer. Een enkele brief die hij naar Leiden verstuurde is bewaard gebleven. Zelf heeft hij een aantal brieven bewaard, meestal geschreven door mijn grootmoeder met een enkele aanvulling door mijn grootvader. 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2002 | | pagina 13