zakmes, net zoeolange toedat'n 't basjie d'r of kon schuuve. As'dat ebeurd was, most'r nog 't ieen in 't aore an esnikkerd woore, voordat 't sluuffie d'r wieer ooverheene gieng. Dan nog 'n keepie in 't sluuffie zellef, 't mon'stik nog wat schuin weigsnieje in klaer was kees. Dan hao ik m'n flui'ie! Stikgroeos dee'k'r dan op fluite, zódat iederieen kon zieje in hoeore da'm'n oopa 'n flui'ie kon maeke van zoeomar 'n stikkie willege- of elzehout. Oopa hiew aok van lekker eetene, vooral mossels lustende graeg in kruukels mit veel juun, zout, peepere in nezien. Ik woe altied groeot doewe, in dee dan mi'z'n mee, of'k dat noe lekker vong of niejt .In 't voorjaer begon 'n al vroeg tee'm'n oover de niewe aerepels. Dieer waere m'n allebiee gek op. "As de bloompies d'r in komme", zei'n,"dan binne ze bienae riepe. Dan kunne m'n ze goeo perbeere." In wiele mar wachte. Oopa hao mieer geduld dan ikke. Mar eindelek was't dan toch zoeo vaorde, in gienge m'n saeme nae d'n "lamblok" - ik zei altied "d'n lamblok", mar dat zal achteraf bekeeke toch wel "landblok" eweest motte hea. De "lamblok" was wieer oome Pau weunende, in 't Waeterweegie. 'k Weet nog goewd da'm'n dieer nae toe gienge in dat'n m'n ongerweege, dieer duchte bie de 'koopmajn'ies", langs de kant van de wegt de valleriejaonbloompies anwees in dat'n teen me zei, dat'n die gieng teele voor meedesienen. Dat hao'n of'esprooke mit d'n ieenen of d'n aoren verteegenwoordeger, weet ik wieer vandaen. 't Is noeojt wat ewoore. Oopa dee graeg 'n bee'ie spikkeleere. Hie dee bevoo'b'ld aok in de staeslooterieje speele - dat dee wiele griffermeerde niejt, dieer dee je zonge an, zei vaoder - in hie wachtende dichte mit z'n juun te verkaopene toet de pries zoeo vaorde ekelderd was dat'n d'r zoeo goewd as niks mieer voor maekende. Oome Pau hao dat aok. Die mocht aok graeg 'n bee'ie gokke. 'k Hea'n oeojt op 'n bezar bie 't rad van aeventuur beezeg ezieje, da'k as klein jonge'ie al docht: "Oome Pau, oome Pau, houd d'r mit op! Je verdoewt al je goeje geld. Mar hie was d'r geweun niejt bie weig te sloeone. Ik vong dat zonge van de senten. De Taenessies waere veel zuuneger dan de Boslajn'ies. Oome Pau hao gieen kinders in hie hao alles voor 'n aor oover. Ieder jaer gieng'n mi' mien in Henk van tante Joppie mit Sinterklaos nae Rotterdam. Dat za'k noeojt vergeete. Dan dee'k 's nach's gieen aoge dichte, zoeo benaowd was'k da'k m'n eige zou verslaepe, wantje most al om zes uure mit d'n tram mee. Mar noe gaow vromme nae de niewe aerepeltjies. Op d'n "lamblok" zocht oopa dan mit ooverleg 'n paer bossies uut, wieer 't lof al van begon of te sturrevene. De aerepeltjies waere mieestal niejt zoeo eareg groeot, lae m'n zea: mar zoeo groeot as stuitertjies. Mieestal zeije m'n dan tee'n mekaore:"t Bin nog mar knikkertjies, mar die smaeke best lekker as ze mar goewd stief binne van die slappe dieer is niks an." Oopa vong dat de aerepels eteeld moste woore zonger kunstmis die voor eige gebruuk wel te verstoeone. Mit kunstmis d'r op wiere ze veel groeoter in zwaerder dat bracht mieer op. Mar oome Pau hao d'r 'n hajn'ie van d'r 'n kittege dotte sieliesalpeeter of weet ik wat ooverheene te goeojene. Dat bedurrevende de smaeke, zei oopa. In as oopa mearekende dat 't lof al te weeleg groejende, in niejt zoeo gaow doeod woe goeo, zei'n:"Diejn vrotten Pau is netuurlek wieer beezeg eweest mit z'n kunstmis." Ja, op oome Pau kon'n wel es foetere, as dat zoeo uut kwam. Tuus wiere de aerepeltjies dan mit zurreg eschrapt in ekookt. Ik zea noe wel ekookt, mar oopoe dee de aerepels "ooverhange". Vroeger kookende ze ommers op 'n oope vier. De meansen stookende toe inkeld hout. D'r was bos genoeg op Oudurp. Oopa hao altied 'n houtklampe achter de schuure voor 't groeoste dieel musterek in knozzen. Niejwe aerepeltjies kooke rook vroeger onnorrem lekker. Dat ko je al van de wegt of ruuke a'je verbie kwam teegen eetenstied. De smaeke hieng boovendiejn of van de grond wieer ze op eteeld waere. Moewder zei dat die uut 't hof van Baele van Hans de beste waere. Dat was dieer schuins teegenoover oome Kees in tante Durrefie an d'n Dirrekdoewnswegt. Je most, as 't eigenheimers waere - in die smaeke as vroege aerepels toch nog altied 't beste - altied goewd uutkieke dat ze niejt ofkooende. Dan wiere zoeo slap in was d'r niks an. Dieerom zat oopa 40

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2001 | | pagina 42